Goed, 28 april, zolang gaat de intellectuele lockdown van Nederland nog minimaal duren. Dat is nog best een hele tijd. Poes begint zich ondertussen af te vragen hoelang dat thuiswerken van mij eigenlijk nog leuk blijft. Voor hem dan.
Pieter Waterdrinker is een Nederlandse schrijver. Maar daar merk je verder niets van. Geen gepriegel op de vierkante centimeter. Geen langdurig navelstaren. Geen boekenlang gemopper over opgroeien in een religieus gezin. Niets van dat alles. Waterdrinker bouwt verhalen, geschiedenissen, groter dan het leven zelf, levendiger dan leven zelf bijna.
Jarenlang stond Waterdrinker op mijn lijstje "Schrijvers waar ik toch echt eens een boek van moet gaan lezen". Maar pas bij Poubelle kwam het er van.
Ik heb geprobeerd een samenvatting van het boek te schrijven, voor dit blog. Maar het lukte me niet. Het is te groot, er is teveel aan de hand. Dus kopieer en plak ik maar wat er op de Online Bibliotheek bij het eBoek Poubelle staat.
De 35-jarige Wessel Stols verkoopt zijn reclamebusiness om zich te wijden aan zijn oude ambitie: het schrijverschap. Zijn vrouw Friedl hoopt ondertussen maar op één ding: een kind. Ze vertrekken naar Frankrijk; daar moet het gaan gebeuren. Maar het schrijven lukt niet. Om inspiratie op te doen reist Wessel naar Rusland. Intussen verliest hij zijn geld. Schrijven wordt weer een luxe. Hij raakt verzeild in een zeer schimmige handel in Sovjetkunst. Een spannend bestaan, maar niet houdbaar. Twaalf jaar later is Wessel Stols Europarlementariër. Op het hoogtepunt van de Maidan-opstand in Kiev reist hij af naar Oekraïne. Terwijl zijn nog altijd kinderloze huwelijk voortsuddert, wentelt hij zich in de decadente, promiscue Oekraïense society. Dan komen de geesten van zijn Russische avonturen weer tot leven. Hij wordt meegezogen in de oorlog in Oost-Oekraïne.
Poubelle is onnederlands Groots en Opwindend. Maar Waterdrinker houdt het verhaal onder controle. Als is dat soms misschien nog maar net. Meer dan 500 pagina's, daar heb je wat aan in Coronatijden.
In de Online Bibliotheek staat een hele rij boeken en verhalen van Pieter Waterdrinker (je vindt ze hier). Tsjaikovskistraat 40 is erg bekend (terecht, prachtige maar doordenderende zinnen, alleen daarom al zou je het moeten lezen), Lenins Balsem is ook erg fijn.
O, en poubelle betekent vuilnisbak, vandaar de titel van dit stukje.
Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten