Het staat geloof ik ergens in deze #ikleesthuis stukjes over boeken uit de Online Bibliotheek. Heel veel jaren terug stopte ik met het lezen van romans. Want dat was maar makkelijk, een verhaal verzinnen. Een schrijver kon er van maken wat hij of zij wilde. Wat was daar nu voor kunst aan?
Ja, het was een rare gedachte, ik weet het. Maar ik hield hem toch erg lang vol. Tot ik "Alsof het voorbij is" las. Van Julian Barnes. Waarom ik nu precies die roman wel las, dat ben ik natuurlijk vergeten, dat zul je altijd zien. En als er juist één boek is waarbij elke plotwending zorgvuldig door de schrijver verzonnen en in elkaar gestoken is, dan is het wel "Alsof het voorbij is". Maar, door dit boek ben ik weer begonnen met het lezen van verzonnen verhalen.
De boeken van Julian Barnes zijn een beetje in tweeën te verdelen. Er is het deel dat gebaseerd is op ware gebeurtenissen uit de geschiedenis, en er zijn boeken die helemaal van a tot z verzonnen zijn. "Alsof het voorbij is" valt in de laatste categorie.
In het boek kijkt Anthony, Tony mag soms ook, terug op zijn leven. In zijn jeugd had hij een aantal vrienden, niet veel, een stuk of drie. Anthony krijgt een relatie, of iets dat er op lijkt met Victoria. Een succes wordt het niet en na het weer uitgaan krijgt Victoria iets met Adrian, één van de vrienden van Anthony. En daarna volgt er rampspoed.
En het is dan zo vreselijk jammer dat ik nu eigenlijk niets verder meer over het verhaal kan zeggen. Want alles wat er verder over gezegd wordt heft de verrassingen, schokken zou je ook kunnen zeggen, die je als lezer krijgt wanneer je leest, op. En daar ga ik me niet schuldig aan maken. Dat zou eeuwig zonde zijn.
Ik las "Als het voorbij is" laatst voor de tweede keer. En echt, wat een goed boek is het toch. Maar 150 pagina's, er staat geen woord teveel. Vol met precieze zinnen over wat herinneren is. En of je herinneringen eigenlijk wel kloppen, kunnen kloppen. En dan met een verhaal met onverwachte wendingen er omheen. En het einde dames en heren, het einde. Denk je de hele tijd dat het zus zit, blijkt het toch weer zo te zijn, of toch weer niet? Meesterlijk in elkaar gestoken is het.
Nadat ik het boek laatst opnieuw las ben ik op het internet gaan zoeken naar wat mensen nu van het einde vonden, hoe zij nu dachten dat het precies zat. Ik vond antwoorden, sommige mensen wisten het zeker, anderen twijfelden en stelden nieuwe vragen. Heel fijn. Want dat betekent dat ik het nog een derde keer kan gaan lezen.
Julian Barnes - Alsof het voorbij is hier te vinden als eBoek.
Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten