#ikleesthuis over een avond in Amsterdam

Ach ja, een avond in Amsterdam. Met heel veel mensen om je heen. Onbekommerd, zonder gedachtes over afstand houden. Je kunt het je bijna niet meer voorstellen. Al zal het toch ooit wel weer eens terug gaan komen. Toch?

"Zeg, heb je dat boek nu eindelijk al eens uit?".
"Welk boek?".
"Dat boek van Schippers dat je maanden geleden van me leende".
"O, dat. Het ligt daar op de kast, neem het maar weer mee".
"En?".
"Waardeloos, wat een dom boek zeg".

Die conversatie is van een jaar of dertig geleden maar de kans is groot dat ik hem binnenkort weer kan voeren.

Het voordeel van het bespreken van boeken uit de Online Bibliotheek is dat ik moeiteloos de boeken die ik zelf prachtig vind kan promoten. Daar kun je, als lezer van dit blog mooi niets aan doen. Ik tik toch wel door.

"Een avond in Amsterdam" van K. Schippers is een boek uit 1971. Ik denk dat ik het voor het eerst las toen ik twintig was of zo. En misschien is dat ook wel de beste leeftijd om het boek te lezen. Op dat moment staat je hoofd nog open voor allerlei nieuwe dingen, je sluit nog niet zoveel dingen meteen uit omdat je nog druk bezig bent te bepalen wat leuk, mooi of prachtig is. Maar, in deze coronatijden met wonderlijke leegtes zou het zomaar ook op een latere leeftijd kunnen klikken met het boek.

In "Een avond in Amsterdam"noteert Schippers gesprekken die hij voert met Ben ten Holter (die zelf een fameus boek schreef over kroegen in Amsterdam). In de tien gesprekken gaat het over hoe Ten Holter tegen half zes van kantoor vertrekt, langs de gracht loopt, een biertje drinkt om daarna naar huis te gaan.

En dat is het! Eindeloos en vooral minutieus wordt er gepraat over wat de beste manier is om van de kantoortrap naar beneden te gaan (sla je tredes over?), welk jasje het best zit, dat je gaat zitten frommelen aan een naad die loslaat in een jaszak, dat soort dingen. En dat een heel boek lang. Nu klinkt dat misschien raar en saai maar nee, door het heel precieze en dat minutieuze krijgt elke handeling een bijna mythische karakter, lijkt het stukje lopen langs de gracht wel een wereldreis. Je gaat ook zoeken naar versprekingen in de verhalen. Zijn ze wel eerlijk? Verzwijgt Ten Holter niet ergens iets? En vooral vraag je je af wat toch de bedoeling van dit alles is. En van dat soort vragen word ikzelf altijd erg vrolijk. Maar, dat kan aan mij liggen.

Gerrit Komrij schreef over het boek "Een avond in Amsterdam verdient het om alom gelezen te worden, om een Bijbel voor kantoorklerken te zijn bij wijze van spreken, klerken die in hun glazen, voor eigentijds versleten bankgebouwen versuft achter machines zitten; het zou ze laten zien dat ze een Wildwest-leven leiden.". 

Voor iedereen opzoek naar die Wildwest ervaring, het boek staat hier in de Online Bibliotheek.