woensdag 22 april 2020

#ikleesthuis over een Duitse familie


Sinds de persconferentie van gisteravond weten we dus dat het nog even gaat duren. Bibliotheken blijven nog dicht. Dus tik ik weer een stukje over een boek dat in de Online Bibliotheek te leen is.

Een boek moet eigenlijk al een tijdje uitgelezen zijn voor ik er echt iets zinnigs over kan vinden of zeggen. Maar omdat je je niet al te erg aan voornemens enzo moet houden maak ik vandaag een uitzondering.

Het boek van vandaag heb ik nog niet eens helemaal uit. En eerlijk gezegd stel ik het uitlezen ook een beetje uit merk ik. Want als het straks uit is gaat het verhaal niet verder. Er komt niets meer bij, de hoofdpersonen blijven voorgoed binnen de zinnen die er al zijn.

"In tijden van afnemend licht" van Eugen Ruge gaat over de geschiedenis van Duitsland, de DDR. Het is ook een geschiedenis van verraad, moed, trouw, liefde, haat en koppigheid. Tegelijk gaat het over het verliezen van idealen, het failliet van grote maatschappelijke ideeën.

Dat klinkt allemaal groots en omvangrijk. Een tikkeltje zwaar zelfs, afschrikkend zwaar. En dat is het boek nu juist weer niet. Het verhaal draait om de geschiedenis van een Duitse familie, zo'n beetje vanaf de jaren dertig tot het begin van deze eeuw. Er is een grootvader die diep in zijn communistische idealen gelooft. Er is een vader die in een werkkamp in de Sovjet Unie, de goelag terecht komt en zo goed en zo kwaad als het ging verder leeft in de DDR. En er is een zoon die nergens meer in gelooft en naar het westen vlucht.

Maar zelfs dat klinkt eigenlijk nog te zwaar. Niet dat het nu een vrolijk en licht boek is. Dat is het niet. Maar het verhaal is boven alles het verhaal van mensen, niet van ideologieën.

Mooi aan het boek is de manier waarop Ruge het in elkaar heeft gezet. Elk hoofdstuk speelt in een bepaald jaar en in dat hoofdstuk wordt het verhaal door één van de hoofdpersonen vertelt. Dan zijn er een aantal hoofdstukken die spelen op één dag, vlak voor het vallen van de muur. En er zijn een aantal hoofdstukken waarin de jongste hoofdpersoon, de zoon terugkijkt. Ruge was/is scenarioschrijver en dat kun je goed merken. Hij schrijft scenes, heel beeldend en toegankelijk. Als lezer pik je allerlei ontwikkelingen die mensen doormaken op uit bijna terloopse zinnen. Waarbij de nadruk ligt niet op allerlei grote historische dingen. De nadruk ligt op het behapbare, het menselijke en hoe gebeurtenissen waar je geen invloed op hebt je leven deels bepalen.

Prachtboek, en ik ga nog even wachten met het uitlezen.

"In tijden van afnemend licht" staat hier als eBoek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten