Vannacht droomde ik niet over de bibliotheek. Poes sprong trouwens wel 'gewoon' om 4 uur op bed. Het weer wordt mooier. De dijk, achter de flat was nog leeg toen ik voor achten begon aan mijn dagelijkse zelfuitlaatloopje. Op de terugweg waren er veel meer joggers als eerder deze week. De ongedurigheid neemt toe.
Maar nu.
Het is één van de meest leuke dingen van een bibliotheek (leuk vervangen door waardevol kan trouwens ook), het langs een kast of tafel lopen en daar een boek tegenkomen waar je nog nooit van gehoord hebt en het dan lezen en het dan ook nog mooi vinden.
Maar dat gaat nu vrij lastig.
Sommige boeken bereiken heel veel mensen. Die krijgen aandacht op tv of in de krant. En soms klikt het opeens, zomaar tussen een boek en een heel grote groep mensen. Die boeken hebben het toeval van een bibliotheek niet nodig.
Familie van Phillip Teir heeft dat toevallig tegenkomen misschien wel nodig. Daarom zal de uitgever misschien een eland op de voorkant van het boek hebben laten zetten. Al kan dat ook komen omdat Teir Fins-Zweeds is. Op de kaft staat ook nog dat het boek "Het Europese antwoord is op Jonathan Franzen". Franzen is wereldberoemd en verkoopt pallets vol boeken. Iets zit er wel in die vergelijking, Franzen schrijft ergens dat familie het enige is dat je niet echt kunt veranderen. En die gedachte zit ook wel in Familie van Teir.
kopieer/plak
Familie van de Scandinavische schrijver Philip Teir leest als een grootse, hedendaagse Amerikaanse roman, maar dan met het onderscheidende scherpe noordelijke randje. Op het eerste gezicht leeft de familie Paul de Scandinavische droom. Max Paul is een gerenommeerd socioloog en zijn vrouw Katriina heeft een goedbetaalde baan in de publieke sector. Ze wonen in een mooi appartement in Helsinki. Maar Max’ leven staat op losse schroeven. Hij is bijna zestig, heeft jarenlang niets gepubliceerd, drijft weg van zijn gezin en zijn volwassen dochters hebben hun eigen problemen. Als een journaliste en oud-studente hem een ander leven voorspiegelt, begint zijn gepolijste leven haarscheurtjes te vertonen. Familie van Philip Teir is voor de lezers van Jonathan Franzen, Richard Yates en John Updike.
Ik viel voor het boek door de omslag, wat moet een eland op een boek dat familie heet? En de eerste zin, die is ook erg prachtig.
"De eerste fout die Max en Kartriina die winter maakten - en er zouden er in de aanloop naar hun scheiding nog vele volgen - was de hamster van de kleinkinderen invriezen".
Je weet meteen, er volgt drama, er komt een scheiding en die hamster geeft het net die absurde wending die je nieuwsgierig maakt.
Geen wereldberoemd of wereldveranderend boek maar wel een goed geschreven verhaal met mooie wendingen en een hoop intermenselijk gedoe. Fijn boek!
Familie is te vinden in de Online Bibliotheek en wel hier.
Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten