donderdag 3 augustus 2017

Biebhond



Robin Corbee is spastisch, ze zit in een rolstoel en ze beschreef haar leven ooit eens als "fanspastisch".

Sinds een paar maanden werkt Robin als vrijwilligster voor de Bibliotheek Langedijk. Over het hoe en wat schreef ze een stukje, dat staat hieronder. Robin is blij met wat ze doet, wij zijn blij met haar. En hulphond Bindi vindt het ook fijn. Iedereen wint.

Robin schrijft vaker stukjes. Misschien ook nog wel voor op dit blog. Maar nu staan ze in ieder geval op haar facebookpagina.


Biebhond 

De bibliotheek is altijd mijn favoriete toevluchtsoord geweest. Ik vind het heerlijk om rond te dwalen in een ruimte gevuld met talloze verhalen. Mocht het schrijven niet lukken, zag ik mezelf wel in de bieb werken. De bibliothecaressen in Schoorl begrepen mijn passie, maar twijfelden. Wat kon ik voor hen betekenen in mijn grote, logge rolstoel? Ik kon maar bij een paar boekenkasten en waarschijnlijk zou ik meer boeken laten vallen dan goed terugzetten. Het was een harde beredenering, maar ik begreep het wel. Deze droom moest ik maar laten varen. 

Tenminste, totdat mijn jobcoach mijn liefde voor de bieb opmerkte. ‘De bibliotheek in Langedijk zoekt vrijwilligers,’ vertelde ze, ‘misschien is het iets voor jou.’ Ik knikte, het was zeker een gesprek waard. Bij binnenkomst voelde ik direct dat het goed zat. De bieb was ruim, ik kon zonder problemen ronddwalen. En Bindi, die het nooit zo op bibliotheken had, mocht los rondsnuffelen. De klik bleek wederzijds. ‘Je past niet bij onze standaardvrijwilligers, vrees ik,’ bekende bibliothecaresse Karen, ‘maar ik heb wel hulp nodig tijdens de Kinderboekenweek. Lijkt dat je wat?’ Mijn brede grijns sprak boekdelen. Twee maanden later was ik terug, om research te doen over waar kinderen tegenwoordig van griezelen. Ondertussen vermaakte Bindi zich prima in de speelhoek. 

Ja, mijn biebhond en ik voelen ons thuis tussen de boeken in Langedijk. Zo zie je maar weer, met een beetje creatief denkwerk is een happy end vaak binnen handbereik. Wie weet, misschien krijgt dit verhaal nog wel een staartje.