Er zijn natuurlijk ergere dingen.
De burgeroorlog in Syrie.
De economische crisis.
De Fyra.
Misschien is zelfs de dreigende hittestress die morgen toe schijnt te gaan slaan vervelender.
Maar toch, ik kan zeldzaam wild woedend worden als ik 's ochtends op het werk kom en ik zie dat er drie grote ramen van de bibliotheek zijn ingegooid.
Er helemaal doorheen zijn de bakstenen die men gebruikte niet gegaan. Daar zijn de ramen dan ook te dik en te stevig voor. Maar gaten zitten er wel in. En de bakstenen liggen nog voor het pand.
Nu schijnt het zo te zijn dat je over dit soort vandalisme maar niks moet zeggen, want dat schijnt het ego van de daders alleen maar op te poetsen. Maar dat niks zeggen, dat ga ik niet redden.
Langedijk is een mooi dorp, met vriendelijke mensen. Ik werk er graag.
Maar net als overal woont hier dus ook tuig. Want een baksteen steeds maar weer opnieuw tegen een ruit gooien, net zolang tot die ruit stuk is, dat is geen kattenkwaad.
Wat het wel is, dat mag u zelf invullen.
Balen zeg!
BeantwoordenVerwijderenZo ben ik (weer) een stukje naïviteit kwijtgeraakt toen afgelopen Indian Summer Festival 240 mobieltjes en tig portemonnees zijn gestolen.
Moedwillig plezierende mensen bestelen.
Triest.
Triest is een goed woord. Triest, of een ander woord is het natuurlijk ook dat de ruiten vervangen moeten worden, en dat dat geld kost. En dat dat geld belastinggeld is, dat uit de zakken van de ingooiers of de ouders van de ingooiers gaat komen.
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk gooiden ze dus hun eigen ruiten in.
Oh wat zonde weer.........en om woedend van te worden!
BeantwoordenVerwijderenHelaas zijn er nooit bordjes bij.....buren ook niets gezien???
Nee, een briefje met de naam er op lag helaas niet langs de baksteen.
BeantwoordenVerwijderenEn weer nee, niemand heeft iets gezien.