Meneer Masterson zag er uit alsof hij zo uit een stripverhaal was geplukt. Dun, slungelig, met een relatief enorme bril en een prachtgitaar.
Mevrouw Masterson vond het zo te zien allemaal wel best. Het was haar verjaardag en ze moest werken. Misschien wilde ze niet ouder worden, en kwam het daardoor dat ze de avond nogal stuurs kijkend doorbracht. Of ze had net ruzie gehad met meneer Masterson.
The Mastersons stonden een paar weken terug in Paradiso als voorprogramma te spelen voor Steve Earle. Voorprogramma's breng ik vaak wat half slapend door. Je let op dat er niet plots mensen die veel later binnen zijn gekomen opeens voordringen. Dat is het wel.
Maar The Mastersons waren leuk. Zo leuk dat ik hun cd, "Birds Fly South" kocht. Ze maakten hem al in 2012 en het klinkt, voor wie het wil weten een beetje als The Jayhawks maar dan natuurlijk toch weer anders.
Op de cd staat het liedje "Crash Test", en dat liedje klinkt te leuk om niet te noemen. Het is een vrolijk ongeduldig lied, misschien ook wel een tikje puberaal, over zie maar en het maar proberen ook al weet je niet hoe het af gaat lopen. Je kunt wel ergens drie of vier jaar op wachten maar je kunt ook de sprong wagen. En een Crash Test doen.
We're going out of our heads
I'm gonna go straight up the walls with you
I wanna loose my mind, with you
Wanna fly with you, straight off into the western sky with you
I'm so high, with you
I just gotta know, so come on let's go
Don't wanna wait for you baby
There's not enough time
I don't care if we don't make it
I just wanna try
I wanna crash test,
I wanna crash test
I wanna crash test
I wanna crash test
You know it, and I know it
Everyone around us knows it's true
You're crazy, but I'm crazy too
Of mevrouw Masterson zelf nog erg in het lied gelooft, dat weet ik eigenlijk niet. Vriendelijk lachen deed ze alleen naar hoofdact Steve Earle.
Maar dat kan natuurlijk ook een manier zijn geweest om meneer Masterson wat bij de les te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten