Mohammed Benzakour - Yemma (boek)

Stilleven van een Marokkaanse moeder

Huis, gezin en Allah, dat zijn de domeinen van Mohammed Benzakours moeder. Ze is de echtgenote van een Marokkaanse eerstegeneratiegastarbeider. Ze is analfabeet en heeft nooit Nederlands geleerd. Na een herseninfarct belandt ze in een rolstoel, verlamd en zonder spraakvermogen. Ze wordt compleet zorgafhankelijk. Zonder haar zoon, die als tolk en belangenbehartiger optreedt, is ze verloren in een doolhof van ziekenhuizen, therapeuten en zorginstellingen die niet berekend zijn op patiënten zoals zij.Benzakour beschrijft hoe hij zijn yemma Marokkaans voor 'moeder' langzaam ziet afglijden. Hij haalt herinneringen op aan zijn vroegere moeder, aan wie zij was en wat hij aan haar te danken heeft. Te midden van een schrijnend gevecht tegen cultureel onbegrip en bureaucratie die menswaardigheid in de weg staan, doet Benzakour alles om haar leven enigszins te veraangenamen.

Yemma is een rauw en tegelijk ontroerend literair portret van een zoon over zijn moeder.
Over liefhebben, pijn en afscheid.
Het boek schets een beeld over de tekortkomingen in de Nederlandse zorginstellingen.
Dit boek gaat ook over de grote cultuurkloof, die helaas onoverbrugbaar lijkt.
Ontroerend te lezen is hoe liefdevol de schrijver met zijn moeder omgaat;

"Ik vul het teiltje met lauw water en een scheutje zeep en plaats het op een krukje. Dan schuif ik met een klik de beensteunen opzij en druppel wat Toco-Tholinolie in het teiltje en trek haar sokken en steunkousen uit. Als haar voeten in het water staan, blijkt pas hoe sterk haar rechtervoet naar buiten is gedraaid. Haar enkels zijn dik, gezwollen,vormeloos, de huid bezaaid met paarse vlekken. Onder de zachte melkachtige zeeplaag kneed en masseer ik de slappe tenen. Als ik even later opkijk, is ze in slaap gesukkeld.(ze had de hele nacht niet geslapen,vertelde de zuster) Nu slaapt ze met de overgave van een kind."

Een aanrader.

Conny