vrijdag 13 september 2013
Carly Simon - You're so vain (liedje)
De man was naar de toonbank gelopen zonder naar de hond, of de tennisbal te kijken.
Misschien kwam het door zijn te trendy, net niet glad geschoren zijn. Of door het overbodige, zijerige sjaaltje. Al was het waarschijnlijk zijn "Ik kan deze zooi kopen en doorverkopen zonder echt wakker te worden" blik die hem echt uit de toon deed vallen.
Terwijl hij wachtte op de bestelde kroket bladerde hij als een ontdekkingsreiziger door het sportgedeelte van De Telegraaf.
Hier was een man niet op zijn plek.
De leukste snackbar van Nederland is een wagen met een tent ervoor. Meer is het niet, en meer wil het ook niet zijn.
De eigenaar helpt je terwijl hij mobiel verder belt. Een oudere meneer schilt er aardappels voor de zelfgemaakte friet.
En er is de hond.
Zwart is hij, iets te dik en met een enthousiaste staart.
Wanneer je naar de toonbank loopt om een bestelling op te geven kijkt de hond je hoopvol aan. Met in zijn bek een versleten tennisbal. Een weggegooide tennisbal weer ophalen vindt hij het leukste dat er is. Nou ja, een weggefrisbeede deksel van waarschijnlijk een mayonaise-emmer ophalen vindt hij nog leuker.
Terwijl hij naar zijn glanzende, licht roze scooter liep hield de net niet glad geschoren man het kartonnetje met daarop één kroket in zijn rechterhand. Misschien was de kroket gloeiend heet en zag het vasthouden er daardoor wat ongemakkelijk uit.
Het kartonnetje legde hij op het zadel van de scooter.
Uit de ruimte onder het zadel haalde de man vervolgens een trommeltje. Uit dat trommeltje kwam een broodje. En met dat broodje liep hij naar een vuilnisvat.
Hij vouwde het broodje open en schudde het beleg dat er op zat het vuilnisvat in. Er bleef een blaadje sla achter. Maar ook dat werd zorgvuldig van het broodje verwijderd.
Terug bij de scooter prakte hij de kroket op het broodje waarna hij een tijdje smakelijk stond te kauwen. En toen reed hij weg.
Misschien ging hij wel terug naar degene die in de ochtend liefdevol het broodje voor hem had gesneden, gesmeerd en belegd.
Ik keek naar de hond maar die begreep het ook allemaal niet zo en frisbeede daarna de deksel van de mayonaise-emmer net niet tegen een geparkeerde auto aan.
Ton
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten