Harold Fry, een kleinburgerlijke gepensioneerde Engelsman, hoort op een dag dat een al lang uit het oog verloren collega ongeneeslijk ziek is en besluit haar een briefje te sturen. Eenmaal bij de brievenbus aangekomen bedenkt hij in een opwelling om de brief te voet te gaan brengen: een tocht van ruim duizend kilometer. Zijn belevenissen tijdens deze pelgrimage vormen de basis van een wonderlijk wandelverhaal.
Het is het schitterend en
ontroerend verhaal over een man die tijdens zijn wandeling terugkijkt op zijn
leven, op het verdriet dat het leven veroorzaakt heeft en over de pijn die deze
herinneringen oproepen. Rachel Joyce verwoordt dit proces in prachtige woorden
en zinnen en na een paar bladzijden wil je meer weten over Harold en zijn
“missie. De ontmoetingen op zijn tocht met heel gewone mensen die ieder voor
zich, zonder dat zij dat beseffen, bijdragen aan het “helingsproces” van
Harold.
Het verhaal neemt je in
wandeltempo mee naar de lieflijke heuvels van het Britse landschap. Terwijl Harold voet na voet de weg naar Queenie
aflegt, krijg je als lezer toegang tot de gedachten, frustraties en angsten van
Harold. Je maakt de kille afstand van twee echtgenoten die elkaar niets meer te
zeggen hebben van dichtbij mee. Hun enige zoon David speelt een belangrijke rol
in het ontsporen van het huwelijk, maar hoe en wat komt later aan bod.
Rachel Joyce weet op een
knappe manier de voettocht van Harold Fry te beschrijven. Door honderden
kilometers af te leggen op bootschoenen en de mensen die hij ontmoet met een
onbevangenheid te benaderen weet de hoofdpersoon op 65-jarige leeftijd alsnog
betekenis te geven aan zijn leven en talloze mensen te inspireren. Het verhaal
ontrolt zich traag, maar waardoor wel ineens allerlei kleine details opvallen.
De geduldige lezer wordt zodoende beloond met een reeks van kleine, herkenbare
gebeurtenissen die het leven zin geven, mits je ervoor openstaat
Rachel Joyce heeft een
indrukwekkend boek geschreven over verdriet, verwerking, hoop en uiteindelijke
alles overwinnende liefde; ontroerend en indringend zonder sentimenteel te
worden. Het boek heeft veel indruk bij mij achter gelaten en ik zal het zeker
nog eens herlezen.
Interview in het Engels met de schrijfster Rachel Joyce
Eveline
Interview in het Engels met de schrijfster Rachel Joyce
Eveline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten