Dat liedje van Lou Reed, maar dan anders

Er zijn van die regels, die in mijn hoofd zijn blijven hangen.

"You don't need a weatherman to know which way the wind blows" is er één. "Say something once, why say it again?" is een ander

Waarom nu juist die regels soms in mijn hoofd opduiken weet ik niet. Het is lang terug dat ik probeerde bepaalde delen van mijn hoofd te begrijpen.

"Some people, they like to go out dancin'. And other peoples, they have to work", nog zo'n zin.

Deze, uit Sweet Jane van The Velvet Underground wilde ik vandaag doen. Maar dan weer niet van de VU of Lou Reed maar van die prachtige Prozacgroep The Cowboy Junkies.

Dus ik zocht een filmpje.
En luisterde het nog even af.

En dan zingen ze het niet! Ze zingen iets heel anders.
Hetzelfde lied, een andere tekst.
Wat ik na wat zoeken ook wel weer begrijp maar ...

(bent u er nog?)

(Het liedje komt zo hoor)

Ik zit er wel mooi mee.

The Cowboy Junkies zongen Sweet Jane op hun tweede lp, ja zo oud is het. De gitaar dreint mooi zacht dwingend en de stem van Margo Timmins, ach, die was toen al vol van herfstig omfloerste melancholie.

Er zit trouwens ook een erg mooie regel in.

Heavenly blue-eyed roses
Seem to whisper to me
When you smile

En die is net zo waar als die andere.

Ton