donderdag 26 maart 2020

#ikleesthuis over virussen



Wanneer de leukste Vrouw ter Wereld 's ochtends naar haar werk in de dokterspraktijk fietst ga ik ook de deur uit. Dan loop ik de dijk in Den Helder op. Daarboven zijn er twee keuzes, je kunt naar rechts, of naar links. Vandaag was het links. Na een uurtje ben ik weer terug en klap ik de werklaptop open.

De Bibliotheek Langedijk is gesloten. Maar, gelukkig kun je via de Online Bibliotheek eBoeken lenen en voorgelezen boeken in de LuisterBieb. Als onderbreking van m'n gewone werk tik ik elke dag een stukje over een boek dat je zou kunnen lezen. Hopelijk hoef ik die stukjes niet al te lang te schrijven. Niet dat ik daar nu zo'n hekel aan heb, maar ... nou ja, het lijkt me verder logisch.

Een boek kan, zonder dat je daar op uit bent, zomaar iets in je hoofd verschuiven. Iets waar je eerder niet aan dacht of naar omkeek kan dan plots een interesse, iets belangrijks, een echt groot iets worden. Zonder dat je er om vroeg.

Voor mij was "Het lied van de dodo" van David Quammen zo'n verschuifboek. Ik las het, eerst met enige tegenzin nadat het me langdurig en aanhoudend werd geadviseerd, opgedrongen kan ook. "Dodo" gaat over Darwin, evolutie, eilandbiogeografie, mieren, dna, en de vraag of een groot natuurgebied beter is dan een aantal kleine gebiedjes met vertakkingen ertussen. Nu zou je door de vorige woorden kunnen denken dat dat toch wel een tranentrekkend saai boek zou moeten zijn. Maar dat is het dus niet, en dat komt voor een flink deel doordat David Quammen zo ontzettend goed kan schrijven. Natuurlijk, je moet soms je best doen om het te kunnen volgen maar Quammen is een nieuwsgierig mens en die nieuwsgierigheid stuitert van de pagina's af. Dingen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden bleken plots razend boeiend en zelfs spannend te zijn.

Maar, Het lied van de dodo zul je moeten reserveren als papieren boek wanneer de bibliotheek weer open is. Gelukkig kun je wel in de Online Bibliotheek Quammen's boek uit 2012 "Van dier naar mens" lezen. En laat dat nu net gaan over dat waar we de hele dag mee bezig zijn, virussen.

Nu kun je denken, "Ach, nee, laat maar, ik ben die hele virussen flink zat", dat kan. Maar dan mis je een boek dat dingen uitlegt, een boek dat uitdaagt en een boek dat belangrijke vragen stelt over hoe wij omgaan me de wereld waarin en waarop we leven.

In "Van dier naar mens" beschrijft Quammen virussen die overspringen van mens naar dier. Dat doet hij door naar verschillende virussen te kijken. Ebola, SARS, AIDS, dat soort dingen. En nee, dat doet hij niet saai, droog of opsommend. Zeker, je moet opletten, en soms iets nog een keer lezen. Maar dan heb je ook wat. Zijn beschrijving van waar AIDS opdook en hoe het zich een weg zocht naar steden is bijna een roman op zichzelf. Om die verschillende virussen heen maakt Quammen je van alles duidelijk over hoe verspreiding werkt en wat de consequenties kunnen zijn van het steeds verder oprukken van de mens, of beter, het terugdringen van de natuur.

Nee, dit is geen vrolijk of onbekommerd boek. En je moet er ook echt je best voor doen. Maar als je het uit hebt weet je meer over wat er nu aan de hand is. En is dat niet beter dan met verbazing toekijken?

David Quammen - Van mens naar dier vindt je als eBoek in de Online Bibliotheek, hier.

Ton


Geen opmerkingen:

Een reactie posten