dinsdag 5 januari 2021

#Lockdownlezen Agatha Christie, zijn die boeken nog leuk?


Ja, er is nog steeds een lockdown en omdat dat al treurig genoeg is vroeg ik me plots af, Agatha Christie, is dat in 2021 nog leuk om te lezen?

De bibliotheek is gesloten, corona, wat moet je er meer over zeggen? Nou, bijvoorbeeld dat de bibliotheek wel gesloten is maar dat dat niet betekent dat je helemaal geen nieuwe boeken kunt lenen. Hoogstens kost het wat meer moeite dan anders. Hoe je toch aan boeken kunt komen staat op de website van de bibliotheek, hier.

Terwijl de bibliotheek dicht is schrijf ik af en toe iets over een schrijver, of een boek waarvan ik denk dat het de moeite waard is. Maar dat is dus alleen maar mijn mening, meer niet.

In "Moord op de Nijl" (uit 1937!) komen we een rijke jonge vrouw tegen. Ze trouwt tegen alle verwachtingen, en conventies in plots met de verloofde van haar beste vriendin. We komen het stel en de afgewezen vriendin samen met een redelijke grote groep bijfiguren tegen wanneer ze als vakantie op de Nijl in Egypte varen. En dan, je kon er op wachten, wordt de rijke jonge vrouw vermoord. Maar gelukkig bevindt Hercule Poirot, de Belgische superdetective zich ook op de boot. Al kan ook hij niet voorkomen dat er nog een aantal mensen het leven laten. "Gelukkig" zou je nog voor "niet" kunnen zetten. Als lezer wil je toch wat opgebouwde spanning. 

Ik lees eigenlijk nog maar weinig thrillers of detectives meer. Niet dat ik nu zo'n literaire piekeraar ben maar ik had het op een bepaald moment wel gehad met de redelijke voorspelbaarheid van de moderne thriller. Altijd maar die van bloed druipende seriemoordenaars. En dan de inspecteur die altijd aan de drank is, of gescheiden, of met een vertroebelde jeugd. En als het tegenzit alle drie.

Misschien juist daardoor, door het ontbreken van al die moderne dingen vond ik "Moord op de Nijl" een plezier om te lezen. Goed, naar Egyptenaren verwijzen als "inboorlingen", dat kan echt niet meer. En nee, je zit niet op het puntje van je stoel van de bloedstollende spanning. Maar het verhaal wordt prima opgebouwd, de bijfiguren hebben allemaal hun leuke, of duistere kanten en natuurlijk zijn er de ingenieuze hersenen van Poirot.  

Nu kan het natuurlijk door het aanhoudende coronagedoe komen maar ik vond het boek van Christie een verademing. Er zijn geen pretenties, geen jeugdtrauma's, zelfs vermoord worden lijkt niet echt al te vervelend. En tegen het eind wordt alles mooi overzichtelijk uitgelegd en opgelost. Doe mij maar zo'n overzichtelijke wereld. Zeker nu.

Boeken van Agatha Christie staan hier

O, en de beste wensen voor dit nieuwe jaar natuurlijk.

Ton




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten