Kijk, het is gewoon druk. Mensen zijn met of op vakantie, en de dingen die zij doen moeten wel gewoon doorgaan. En m'n bureau ligt nog vol met papier dat gelezen en afgehandeld moet worden. Bovendien heeft het blogje dat ik eigenlijk neer wilde zetten nog te veel woorden. En morgen "moet" ik naar Rotterdam, voor het North Sea Jazz Festival. Ik had graag het schema dat ik daar ga volgen met de lezer gedeeld. Maar helaas dat lukt niet. Terwijl het toch zo mooi zou bewijzen dat het mij gaat lukken om op hetzelfde moment op drie plaatsen tegelijk te zijn.
Nou ja, daarom hieronder een gerecyceld en aangepast blogtekstje. Het eerste "muziekjes op vrijdag" tekstje van lang terug.
Ach, wat was ik toen nog fijn jong.
Een paar jaar terug zat ik, net uit een hobbelend busje gerold, op het fijnste terras ter wereld. Eigenlijk was het een restaurant maar in Dahab, Egypte is bijna elk restaurant ook een terras. In Dahab schijn je erg goed te kunnen duiken maar ik heb helemaal niets met water maar weer des te meer met de woestijn. Ik zat er dus te wachten tot we de woestijn in gingen.
Uit de vrij enorme boxen kwam een intrigerend muziekje. Een welkome afwisseling na de gezichtsloze lounge deuntjes die gevolgd werden door liedjes van Bob met de dreadlocks. Het begon met een rare sample van een stem, een brullend beest en daarna huppelde er een piano voorbij en een kinderstemmetje brabbelde ook nog iets.
Toen ik na een week in de woestijn weer op hetzelfde terras zat hoorde ik het liedje weer en omdat ik soms dingen wel kan onthouden tikte ik , terug in Nederland, wat woorden in uit de rare sample uit het begin. Google wist raad, Google weet altijd raad. Het lied bleek van Lemon Jelly te zijn en had de titel A Tune For Jack.
Instant mooi weer, de zomer kan weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten