Bill, die het al zong in 1971

Want het is natuurlijk fijn hoor, dat de zon schijnt.

Maar Bill wist al dat het niet echt warm is als ze er niet is.

Net zo goed als hij wist dat het altijd te lang duurt,
"Anytime she goes away".
Terwijl dat met "this time" ook al niet voor het eerst lijkt te zijn.

Booker T & the MG's maakten de muziek, samen met Stephen Stills, die gitaar speelde.

Maar het gaat natuurlijk om Bill.

Hij met die stem.
Die stem die vertelt over dat onvermijdelijke gevoel.

Dat lome, keer op keer herhaalde besef.

And I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know,
I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know, 

I know. 

Zesentwintig keer herhaalt hij het.

En misschien heeft het ook wel zoveel keer nodig hoor, 
om het echt tot je door te laten dringen

dat er gewoon echt niks aan is als ze er niet is.

De Vakantiebiebapp, zeldzaam eenvoudig

Tussen bibliotheken en eBoeken is het nog een beetje rommelen. Bibliotheken willen graag eBoeken uitlenen maar een aantal/sommige/veel uitgevers vinden dit nog een wat/beetje/erg eng idee.

Maar er is nu een klein lichtpuntje, de Vakantiebiebapp.

Even kopieren en plakken

"Een mooie lijst e-books voor op vakantie

VakantieBieb is een kadootje van de Bibliotheek aan alle leden. Het gaat om een app met een selectie van populaire boeken voor op vakantie. Het aanbod gaat van spannende thrillers tot goede kinderboeken. De app is te vinden in de App Store en Google Play Store en zo te downloaden op je tablet of smartphone. Vervolgens kies je een aantal e-books die je wilt ophalen, deze komen beschikbaar via de app. Een internetverbinding voor het lezen van deze e-books is vervolgens niet meer nodig!

Kadootje voor leden

De app is bedoeld als kadootje aan alle leden van de Bibliotheek, maar ook niet-leden kunnen de e-books lezen. Het enige wat de lezer moet doen naast de app downloaden en een aantal boeken ophalen is zich eenmalig registreren. Daarna is het boekenaanbod onbeperkt beschikbaar totdat de betreffende vakantieperiode voorbij is.

Beschikbaar tijdens vakanties

Wanneer het aanbod eenmaal is gedownload, is een internetverbinding niet meer nodig. Je kunt dus heerlijk lezen, bijvoorbeeld een spannende thriller tijdens je wandelvakantie in de Franse Alpen. Tijdens de zomer is het aanbod van 55 e-books acht weken beschikbaar. De herfstvakantie (inclusief de Kinderboekenweek) en de kerstvakantie duren beide vier weken. In deze periodes staan er ongeveer 15 boeken in de lijst.

Gevarieerd aanbod

Elke vakantieperiode wordt via de app een nieuwe selectie e-books beschikbaar gesteld die leuk zijn om in de vakantie te lezen. Het aanbod varieert van spannende thrillers en goede kinderboeken tot luchtige streekromans en korte verhalen. In het aanbod vind je boeken van onder anderen Harlan Coben, Jan Wolkers, Charles den Tex, Esther Gerritsen en Siska Mulder.

Bezoek www.bibliotheek.nl/ebooks en vind meer informatie over het aanbod e-books van de Bibliotheek."

Nu ben ik zelf niet zo heel erg van de eBoeken maar ik heb de app (voor iPone en Android) even geprobeerd en ik moet zeggen, het werkt moeiteloos en makkelijk.

Na installatie moet je je even aanmelden. Maar, daar kun je verder invullen wat je wilt. Niemand controleert de gegevens dus je kunt redelijk anoniem je gang gaan.  Daarna is het niet meer dan bladeren, vinden wat je leuk lijkt op downloaden klikken en na luttele secondes staat er een heus boek op je tablet of telefoon.

Simpel, en eenvoudig. 

Ik ben nog steeds niet van de eBoeken maar ik heb toch maar een boek of wat op m'n telefoon gezet. Voor wat verderop in de week. Wanneer ik twee weken naar Turkije vertrek om daar in een klein dorpje op twee honden te gaan passen.

Een zeeolifant, op een terras in Dahab

Kijk, het is gewoon druk. Mensen zijn met of op vakantie, en de dingen die zij doen moeten wel gewoon doorgaan. En m'n bureau ligt nog vol met papier dat gelezen en afgehandeld moet worden. Bovendien heeft het blogje dat ik eigenlijk neer wilde zetten nog te veel woorden. En morgen "moet" ik naar Rotterdam, voor het North Sea Jazz Festival. Ik had graag het schema dat ik daar ga volgen met de lezer gedeeld. Maar helaas dat lukt niet. Terwijl het toch zo mooi zou bewijzen dat het mij gaat lukken om op hetzelfde moment op drie plaatsen tegelijk te zijn.
Nou ja, daarom hieronder een gerecyceld en aangepast blogtekstje. Het eerste "muziekjes op vrijdag" tekstje van lang terug. 
Ach, wat was ik toen nog fijn jong.

Een paar jaar terug zat ik, net uit een hobbelend busje gerold, op het fijnste terras ter wereld. Eigenlijk was het een restaurant maar in Dahab, Egypte is bijna elk restaurant ook een terras. In Dahab schijn je erg goed te kunnen duiken maar ik heb helemaal niets met water maar weer des te meer met de woestijn. Ik zat er dus te wachten tot we de woestijn in gingen.

Uit de vrij enorme boxen kwam een intrigerend muziekje. Een welkome afwisseling na de gezichtsloze lounge deuntjes die gevolgd werden door liedjes van Bob met de dreadlocks. Het begon met een rare sample van een stem, een brullend beest en daarna huppelde er een piano voorbij en een kinderstemmetje brabbelde ook nog iets.

Toen ik na een week in de woestijn weer op hetzelfde terras zat hoorde ik het liedje weer en omdat ik soms dingen wel kan onthouden tikte ik , terug in Nederland, wat woorden in uit de rare sample uit het begin. Google wist raad, Google weet altijd raad. Het lied bleek van Lemon Jelly te zijn en had de titel A Tune For Jack.

Instant mooi weer, de zomer kan weer verder.

Boeken, dominostenen, dat soort dingen

Nee, een wereldrecord was het niet.

Dat wereldrecord heeft de Openbare Bibliotheek in Seattle al. Daar deden ze een "Boeken die omvallen als dominostenen ding" met 2100 en nog wat boeken. Maar Seattle is dan ook een iets grotere plaats dan Langedijk.

En bij ons was het "alleen maar" een onderdeel van een afsluiting van een project "1 tegen allen". Groep 6/7 van de Barnewiel won. en daarom mochten zij ook een "Boeken omduwen zodat het dominostenen lijken ding" doen.

Maar goed, we zouden het kunnen zien als een soort oefening om dat wereldrecord te verbeteren. Waarom eigenlijk niet?

Nu ik het zo op zit te tikken, op een warme nog stille dag lijkt een wereldrecordpoging eigenlijk best een haalbaar idee.

Zo heel bijzonder is dat Seattle tenslotte ook weer niet.
En tijdens de wat stillere zomerperiode kunnen we mooi wat gaan oefenen.

Iedereen huilt weleens. Toch?

De eerste maten gaan nog wel. Maar zodra zijn stem te horen is, dan gebeurt het. Wanneer hij het lied begint te zingen schiet ik vol. En als ik tegen dat moment de radio niet heb uitgezet, of hollend de supermarkt heb verlaten begin ik te huilen.

Ja, huilen.

Iedereen huilt. Toch?
Of ga je nu beweren dat het je nooit overkomt?

Huilen door droevige dingen, verlies, verlating, (ik kan even geen derde woord dat met een v begint verzinnen). Dat gebeurt iedereen wel eens.

Maar daar gaat het hier niet over. Want het is vrijdag, en dan gaat het over muziek.

Cat Stevens nam Father and Son op in 1970. Volgens de website Songfacts gaat het lied over een familie waarvan de zoon in de revolutie wil gaan vechten, terwijl zijn vader wil dat hij thuis op de boerderij blijft.
Het was me, tot ik het net las nooit opgevallen. Ik ben niet zo van de tekstuitleg.

Maar, elke keer als ik het lied hoor moet ik huilen. Niet dat de tranen in vloedgolven over mijn wangen stromen maar ze zijn er wel. Zelfs bij de gladderige cover die Boyzone van het lied maakte moet ik enigzins slikken. En nu ik toch bezig ben, hetzelfde overkomt me als  Independence Day van Bruce Springsteen voorbij komt.

Verder gaat het wel goed hoor. U hoeft zich nog geen zorgen te maken.

De lezers die regelmatig(er) dit of het andere blog lezen zullen na 7 seconden wel kunnen bedenken wat de achterliggende huilreden is. Of in ieder geval een beetje. Want waarom het nu precies bij deze twee liedjes gebeurt, dat weet ik zelf niet eens.

En nu vraag ik me natuurlijk ook af, tenslotte wil niemand alleen zijn, hebben andere mensen dat ook?
Zijn er liedjes waarvan je aan het huilen slaat?
En, als dat zo is, durf je dat dan hieronder neer te schrijven?

Of hou je toch maar liever vol dat je nooit huilt?

Luisteren naar de Bieb

"Maar, doet hij het nog dan?"
De meneer van de telefoonwinkel kon zijn verbazing niet echt onderdrukken toen hij de Simkaart uit mijn oude telefoon haalde.
Ik knikte.
"Jawel, al kan er niet heel veel meer met het ding"
De meneer keek me aan en vertelde dat ik het toestel twee jaar geleden al in had kunnen ruilen. En ik bedacht me dat het vast weinig zin had hem uit te leggen dat er nog mensen zijn die niet de hele tijd met hun telefoon in de weer zijn.

Maar goed, het is dus zover. Ik heb een nieuwe mobiele telefoon. Nou ja, bellen doe ik met ding eigenlijk nauwelijks. Mobiele telefoons heb je tegenwoordig geloof ik meer voor wat er verder allemaal nog mee kan. Al zit ik nog wat in de ontdekkende fase. De hele hype met Wordfeud heb ik bijvoorbeeld tot nu toe vanaf de zijkant bekeken. De oude telefoon kon daar niets mee. En nu ik er wel wat mee kan zoek ik me plots rot naar woorden met rare klinkers die ik op een schermpje aan kan leggen. Wat nog niet erg lukt.

Wat wel lukt is luisteren met de LuisterBieb.

Ik zit nogal eens in de trein. En daar wil ik soms ook nog wel eens iets anders doen dan naar muziek luisteren, of naar de passagiers om me heen. En dus kan ik wel wat met de LuisterBieb.

Een handig appje (dat ik dat woord nog eens in een blogtekst zou schrijven!) waarmee je eenvoudig naar voorgelezen boeken kunt luisteren. Een paar klikken op het schermpje en je luistert naar allerlei verhalen. Op dit moment zijn dat nog veel oudere, rechtenvrije titels. Al hoorde ik vanmorgen nog de stem van Maarten van Rossem voorlezen uit eigen werk. In het najaar van 2013 komen er ook een aantal nieuwe, rechtendragende (naar woord maar het is niet anders) boeken beschikbaar in de app.

Het is aanwinst. Voor als je een moderne, werkende telefoon met internetverbinding hebt. Want echt, soms is luisteren naar een boek veel leuker dan het gedachteloos spelen van een spelletje.

O, en mocht u trouwens een woord weten met een x,y en c dan oor ik graag van u.