dinsdag 2 oktober 2012

Alweer een boek


Afgelopen zaterdag viel er om een uur of tien een zware doos op de grote teen van mijn rechtervoet. Dat was even lachwekkend leuk maar daarna vooral pijnlijk. En redelijk bewegingsloos. Ik dan.
Omdat je wat moet ben ik maar twee boeken gaan lezen, door elkaar heen. Over één van die boeken wil ik het even hebben.

Nu stond hier laatst al een dvd box op dit blog die we niet gekocht hadden als bibliotheek en nu komt er weer een boek dat we niet gekocht hebben. Maar goed, alleen omdat wij het niet hebben betekent het nog niet dat het niet de moeite waard is. en reserveren gaat tegenwoordig erg makkelijk.

"Wij zijn arabieren" is een boek van Maarten Zeegers. Zeegers vertelt aan het begin van het boek waarom hij besluit tijdelijk in Syrië te gaan wonen. Hij gaat er studeren, Arabisch recht. Hij is ook nog zo eerlijk om erbij te vermelden dat hij op een Facebook pagina had gelezen dat Syrische vrouwen de mooiste ter wereld waren. Kijk, dat is een eerlijk zinnetje. Of het waar is weet ik niet maar het is wel sympathiek om het op te schrijven.

Zeegers vertelt over het leven in de bureaucratische politiestaat Syrië. Over de universiteit, hoe ingewikkeld het is om een aardige woning te vinden, over zijn vriendinnen. Leuk, maar boeiend is het boek omdat Zeegers bijna terloops en soepel een heleboel dingen uitlegt die misschien niet altijd even bekend zijn.
Wat is toch het verschil tussen Soennieten en Sjiieten? Wat zijn eigenlijk Alawieten waar je nu met al het nieuws uit Syrië zo veel over hoort? Hoe zit dat nu met de Koran? En hoe gaat het nu echt tussen mannen en vrouwen in een Arabisch land? Hoe bedreigend ervaren de bewoners van Syrië hun eigen regering?

Zeegers weet een hoop van zijn onderwerp af maar nergens slaat hij je dood met zijn kennis, het blijft behapbaar en te volgen. Knap en leesbaar gedaan. Iedereen die iets over de Islam en het Midden-Oosten wil weten komt met dit boek een heel eind.

Tegen het eind van het boek breekt ook in Syrië de Arabische lente uit. Zeegers kan niet om de protesten heen, schrijft er artikelen voor Nederlandse kranten over en valt zo nog meer op bij de geheime dienst. Wanneer hij zijn visum wil verlengen wordt hij gearresteerd. Wat in Syrie niet bepaald een lolletje is.

Aanrader, ook als je gewoon kunt lopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten