Lief, overmoedig en stoer. Dat zijn de brugklassers die de introductie in de bibliotheek krijgen. Om niet te enthousiast te lijken, liggen de pubers op de fat boys. "Alweer een moord in de bieb. Gaap." lijken ze te denken.
Maar als ze eenmaal begonnen zijn en de hete adem van de concurrentie in de nek voelen, zijn ze plots gemotiveerd. Ook blijken de vragen toch ingewikkelder dan gedacht en moet er gewerkt worden om indruk te kunnen maken op de rest.
Lief zijn de eerste klassers vooral als je ze één op één spreekt. Even is de groepsdruk weg en blijken het heel aardige schepsels. Je ziet dan even een glimp van de volwassene die het kind later gaat worden. Mooi is dat.
Op zo'n moment begrijp je waarom iemand ervoor kiest om voor zo'n klas te staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten