De bibliotheek Langedijk gaat maandag 11 mei (deels) weer open!

Zo tik je stukjes over boeken die je kunt lenen in de Online Bibliotheek omdat de echte bibliotheek dicht is en zo mag de bibliotheek plots weer open. Dat was even schakelen, om het maar omfloerst te zeggen.

Ja, de bibliotheek werd genoemd in de persconferentie van de regering. Tada. Dat was nog niet eerder gebeurd. Vanaf 11 mei mochten bibliotheken weer open.

Om dat open meteen iets te relativeren, bibliotheken gaan weer open voor het terugbrengen en lenen van materialen. En dat is het dan ook. Al die andere dingen als Taalcafé's, Leermomenten, bijeenkomsten over de lokale geschiedenis, klassenbezoeken, dat moet nog even wachten. Ook kunnen er geen kranten worden gelezen en op je gemak even lekker zitten om iets door te bladeren, het kan niet. Ook kan er geen gebruik worden gemaakt van de pc's en er kan niet geprint worden. Maar ik gok dat menig bibliotheeklid, net als wij blij is dat er weer een boek geleend kan worden. Zie het als een begin.

Maar.

Ja, er is een maar, er zijn best flink wat maars eigenlijk.

Het virus is nog lang niet weg, en daarom zullen we op een andere manier open gaan. Er zijn regels, en die zullen ook nageleefd moeten worden. Dat is niet echt des Bibliotheek Langedijks, maar nu dus wel. En dat meen ik ook heel serieus. Nu er weer wat dingen mogen lijkt het alsof het met dat virus allemaal wel meevalt, alsof het eigenlijk al voorbij is. Maar dat is natuurlijk niet zo. Zelf denk ik, maar dat is alleen maar mijn mening, dat deze periode van "steeds meer mogen" een heel risicovolle periode is, juist omdat er steeds meer mag en het gevaar van nonchalant gedrag op de loer ligt.

Maar, we gaan dus weer open. Met een aantal maars.

Kom niet naar de bibliotheek als je verkouden bent of griepklachten hebt.
Lever materialen in via de boekenbus aan de voorzijde van de Binding

In de bibliotheek mogen maximaal 20 bezoekers tegelijk aanwezig zijn. 
Elke bezoeker krijgt een winkelmandje (dan kunnen we bijhouden hoeveel mensen er binnen zijn). 
Er kan alleen met PIN betaald worden, niet met contant geld.
Leen doelgericht boeken, bij voorkeur na reservering vooraf. 
Pak geen boeken uit het schap, behalve als je het boek daadwerkelijk gaat lenen.
Volg de aanwijzingen van de bibliotheekmedewerkers strikt op.
Houd 1,5 meter afstand, zowel in als buiten de bibliotheekvestiging.

Kinderen onder de 16 jaar hebben alleen toegang onder begeleiding van een meerderjarig gezinslid.

En zo zijn er nog wel meer regels. Die zijn allemaal duidelijk aangegeven in de bibliotheek. En dienen ook te worden opgevolgd.

Omdat we meer mensen nodig hebben om boeken in te nemen, schoon te maken en weer op te ruimen en ook iemand nodig hebben die de regels uitlegt en toezicht houdt gaan we nu minder uren dan voorheen open. Want we hebben weliswaar heel veel vrijwilligers die willen helpen maar ook dat "heel veel" is eindig.

De aangepaste openingstijden zijn: 

Maandag:   9.00 - 17.00 uur

Dinsdag:     9.00 - 17.00 uur

Woensdag:  9.00 - 17.00 uur

Donderdag: 9:00 - 19.00 uur

Vrijdag:       9.00 - 13.00 uur

Voor meer nieuws en het antwoord op veel vragen, kijk op de website, die wordt met regelmaat aangevuld. 

Dus, de bibliotheek gaat deels weer open. Dat is fijn. Maar laten we niet gaan doen alsof het voorbij is, alsof alles weer normaal is. Want dat is natuurlijk helemaal niet zo. Doe voorzichtig, let op, houd afstand en volg de aanwijzingen van de medewerkers op.

Ton

#ikleesthuis het beste & raarste boek in jaren

"Schrijf nou toch eens een echt heel nieuw boek. Een boek dat ik nog nooit gelezen heb". Dat denk ik wel eens. Nu heb ik natuurlijk niet alle boeken gelezen die er geschreven zijn maar, en dat bedoel ik niet vervelend, veel boeken zijn toch een variant op dat wat je al eerder las. Er is een verhaal, een plot, er gebeuren dingen, en misschien ken je het specifieke verhaal niet, echt verpletterend anders dan wat je eerder las wordt het vaak niet.

Tot Shaun Prescott's "Het verdwijnen". 

"Het verdwijnen" staat niet in de Online Bibliotheek en omdat bibliotheken nog dicht zijn kun je het niet lenen. Maar voor vandaag trek ik me van die beperkingen even niets aan. Ooit gaan bibliotheken weer open en er is natuurlijk altijd nog de boekhandel.

In "Het verdwijnen" bezoekt een naamloze schrijver een stad, stadje in de erg lege leegte die je hebt in Australië. Hij is, nog redelijk tevergeefs bezig met een boek over verdwijnende stadjes. In het stadje waar hij aankomt gaat hij op zoek naar informatie over de geschiedenis van het stadje. Die informatie blijkt er niet te zijn. Het stadje is zo doorsnee dat niemand er ooit iets over heeft geschreven. De bibliothecaris, die graag zelf een boek had willen schrijven maar niet kon bedenken waarover het moest gaan, stelt dat er nooit echt iets gebeurd is, en dat er in het stadje ook nooit iets zal gebeuren. Maar dat het vroeger beter was. De naamloze schrijver ontmoet in het stadje veel wonderlijke mensen. Er is een man die nooit echt volwassen werd en die zijn dagen doorbrengt in de enorme supermarkt, er is een buschauffeur die elke dag zijn route heel precies volbrengt ook al is er nooit (echt nooit) een passagier. Er is een meisje dat een radioprogramma maakt op de lokale radio. Niemand heeft ooit van die lokale radio gehoord, en er is dan ook niemand die naar het programma van het meisje luistert. Allemaal vinden ze het stadje helemaal niets en weten ze dat het vroeger beter was, maar waarom, nee, dat dan weer niet.

En dan beginnen er gaten in het stadje op te duiken. Nu is een gat vaak iets met een bodem. Maar deze gaten zijn letterlijk eindeloos diep, misschien zijn ze meer een niet-zijn dan een gat. 

En hoewel er steeds meer gaten in het stadje verschijnen blijft iedereen stoïcijns doorgaan met de redelijke zinloze dingen die hij of zij deed. Al komen er wel erg, heel erg veel gaten.

"Het verdwijnen" is het raarste, vreemdste boek dat ik in jaren las. De plot is vaag en ongrijpbaar, de meeste figuren hebben een mislukt leven en dan zijn er ook nog die rare gaten. En toch wil het maar niet treurig worden!

Vreemde boeken doen vaak erg hun best om vreemd te zijn. Moeilijke woorden, zinnen die zonder interpunctie pagina's lang doorgaan. Maar "Het verdwijnen" leest verrassend normaal. De taal is makkelijk, de zinnen overzichtelijk en in plaats van droevig of zwaar leest het eigenlijk vrij vrolijk weg. Ook al verbaas je je zeker 3 keer per pagina over wat er nu weer is opgeschreven.

"Het verdwijnen" is veruit het raarste boek dat ik in jaren las, en ook één van de beste. Het laat je denken over waar je bent, wat je doet, en waarom je dat doet. En het zegt iets, of meer over het hebben van een verleden, een geschiedenis.

Tenminste, dat denk ik. 

Ton

#ikleesthuis een ander boek van George Orwell

"1984" van George Orwell is soms misschien meer een monument, een begrip, een sticker die je ergens opplakt dan een boek. Geschreven in 1948 was het oorspronkelijk een felle aanklacht tegen het stalinisme. Later, nu, is het meer de dreiging van de overal aanwezige, alles wetende, alles controlerende staat die indruk maakt.

Maar over monumenten kun je niet veel zeggen, dus "1984", lees het, belangrijk boek, mooi (ondanks alles) boek, dat soort dingen.

Van Orwell staan een aantal boeken in de Online Bibliotheek, één daarvan is het onbekendere "Saluut aan Catalonië".

"Saluut aan Catalonië" speelt tijdens de Spaanse burgeroorlog (Spaanse burgeroorlog 1936 - 1939. Nationalistische militairen onder leiding van generaal Franco komen in opstand tegen de linkse regering van Spanje. Bloedbaden zijn een gevolg. In de burgeroorlog worden wapens geleverd door Hitler Duitsland en Stalinistisch Rusland, je zou het erg vereenvoudigd kunnen zien als een aankondiging of een oefening voor wat er in 1940 gebeurde). Orwell komt in Spanje aan in 1936 met het idee om er artikelen over de oorlog te schrijven. Vrijwel onmiddellijk sluit hij zich echter aan bij een marxistische militie en neemt hij deel aan gevechten. Tot zijn stomme verbazing, en dat van de lezer, blijkt er echter aan de "linkse" kant van de burgeroorlog een enorme interne strijd  plaats te vinden. Communistische milities die gesteund worden door Moskou strijden soms nog feller tegen niet Moskou gezinde marxisten en anarchisten dan tegen de nationalistische opstandelingen. Het is, voor Orwell en alweer de lezer een verwarrend vat vol verpletterende tegenstrijdigheden. Wie is de vijand eigenlijk, en vooral, waarom zijn bondgenoten plots grotere tegenstanders dan de vijand?

Orwell raakt zwaar gewond in de strijd en nadat de strijd tussen de linkse milities onderling steeds heviger, en bloedverslindender wordt ontvlucht hij gedesillusioneerd Spanje.

"Saluut aan Catalonië" is een mooi boek, al is mooi eigenlijk geen woord dat je kunt gebruiken voor een boek dat over oorlog gaat. Maar toch, mooi omdat vrijwel alles dat Orwell schreef de moeite van het lezen meer dan waard is. Orwell schreef altijd helder, altijd met een bedoeling maar nooit was die bedoeling belangrijker dan het verhaal.

Je zou, wat kort door een bocht kunnen zeggen dat je in "Saluut aan Catalonië" het ontstaan van "1984" meemaakt. In de Spaanse burgeroorlog werd Orwell geconfronteerd met genadeloze stalinistische machtspolitiek. Machtspolitiek die er voor zorgde dat relatief gelijkgestemden elkaar bestreden, tot de dood er op volgde en het gezamenlijke doel volledig uit het oog werd verloren. Machtspolitiek die van vrienden vijanden maakte, en van vijanden vrienden.

1984 staat in de Online Bibliotheek hier.
Saluut aan Catalonië staat hier.

Ton