Collectioneren

Boeken aanschaffen is een vak op zich.

Elke week ploeg ik door een stapel a4'tjes met daarop het nieuwste boekenaanbod.
Collega Agnes doet vaak het voorwerk. Dan krabbelt ze bij de titels of het haar wat lijkt, of wie in onze gemeenschappelijke kennissenkring dit boek ECHT zou moeten lezen. Agnes lijkt vooral geboeid door titels voor de luie huisvrouw. Ik denk echter geen seconde dat ze er een is.

Koop ik de nieuwe John Irving, het zoveelste zelfhulpboek voor verveelde huismoeders of neem ik "Computeren met MAC voor senioren" met als bijschrift "Ja, doen!!!"?

Natuurlijk houd ik rekening met de wensen van de klant. Ook denk ik eraan om de collectie 'breed' te houden. Van alles wat, dus. Er is een heus plan voor het collectioneren. Daar houd ik me aan.

Hoewel een klant me eens vroeg of ik dat helemaal alleen deed (ben ik 12 of zo?), is het niet heel ingewikkeld. Ik maak alleen heel veel keuzes in heel korte tijd.
En dan komt het voor dat ik niet meer weet wat ik zes weken geleden besteld heb.

Een poosje terug ontvingen we maar liefst 11 exemplaren van hetzelfde boek. Ik vroeg me al af of ik verminderd toerekeningsvatbaar was geworden (en dat vroegen mijn collega's zich uiteraard ook af, alleen lieten ze dat niet merken) toen bleek dat de NBD een foutje had gemaakt.
Gelukkig. Ik ben geen silly cow...

Marjolijn