Tijdens het opruimen van de materialen in de bibliotheek krijg ik van alles in handen. Zo leuk. Soms zijn er boeken over heel verrassende onderwerpen. Ik begrijp ook goed dat (bijna) iedereen die net zelf zijn boeken heeft teruggebracht eerst even wil neuzen tussen de materialen die anderen ook zojuist hebben ingeleverd. Je krijgt er tal van nieuwe ideeën van.
In mijn geval weet ik welk boek ik zeker voor de volgende winter eens moet lezen :
"Go Skiën".
Eigenlijk houd ik meer van de warmte, maar goed, in een relatie ben je niet alleen dus prima, naar de sneeuw voor een week. Nul ervaring met skies. Alleen met schaatsen.
Volgens manlief kon ik dan ook wel skiën, op shortskies/funskies/bigfood of hoe je ze ook noemen wilt. ( voor degenen die ook geen ervaring hebben, het zijn korte skies en je gebruikt er geen stokken bij ) In mijn beste Frans huren we materialen. Die skischoenen zitten helemaal niet lekker ?! Het hoort zo... schijnbaar. Lopend alsof je een ei moet leggen naar de skilift. Gelukkig, het is er een met stoeltjes.
Dat scheelt vast weer een genante vertoning dacht ik...maar zo'n skilift "remt" niet als je er bent en voordat ie de hoek omgaat op weg omlaag, wordt je er uit gelanceerd. Ervaren skieers niet natuurlijk, maar ik wel. En daar lag ik dus meteen languit in de sneeuw. Ja, leuk, skiën. Nu naar beneden. We zouden via de groene piste gaan, die was bijna vlak verzekerde een ski-ervaren vriendin me thuis. Vlak ? Hoezo vlak ?
Ik heb hoogtevrees en zie daar, heel diep in de verte mensen die amper een millimeter groot lijken te zijn. Zucht. Lopend gaan met deze waardeloze schoenen is geen optie.
Na een tijdje wikken en wegen toch maar voorzichtig naar beneden gaan glijden. Grote bochten, goed kijken dat ik niemand raak ( en andersom ). Ja, schat, ga jij maar vast, ik kom wel; roep ik lachend en ik ben blij als ik een andere beginneling minstens zo stuntelig achter me aan zie komen.
Halverwege die Alp heb ik geen gevoel meer in mijn voeten en knieën. Hele kleine kinderen racen me voorbij.
De miniatuur mensen beneden worden langzaam groter. Zij zitten op een terras in de zon aan de aprèsskie ;-) misschien is die wintersport toch zo gek nog niet! Ja ik weet zeker dat ik niet meteen weer omhoog wil en nee hoor, geen probleem als jij nog wel een keer gaat ! Ik zit hier prima. Ha. Boekje erbij, lekker in de zon.
Voordat we volgend jaar weer gaan reserveer ik het "Skiën voor Dummies" wel.
Karin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten