In mijn vorige postje schreef ik over de stijl van Carlos Ruiz Zafón.Bij deze zal ik wat voorbeelden geven van de humor.
Onze held, David Martín, wordt bij zijn baas ontboden. Deze is eigenaar van een krant en wordt als volgt omschreven:
"Don Basilio was een man met een woest uiterlijk (...) die niet veel ophad met aanstellerij en de theorie onderschreef dat kwistig gebruik van bijwoorden en bijvoeglijk naamwoorden iets was van ontaarde types en mensen met een vitaminegebrek."
Misschien kent de heer Ruiz Zafón mijn baas.
David Martín accepteert een contract dat hem verplicht "om tweehonderd schrijfmachinepagina's per maand te leveren, vol intriges, moorden in de high society, ontelbare verschrikkingen in de onderwereld, buitenechtelijke relaties tussen wrede grootgrondbezitters met een ferme kaak en jongedames met schandelijk verlangens".
Uiteraard is humor persoonlijk. Waarvan ik onder de tafel lig van het lachen, trekt een ander misschien een wenkbrauw op.
Oordeel dus zelf, lees het boek en discussieer mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten