En alle vier hadden we tranen in onze ogen

Zelden zal een liedje zo ontoepasselijk zijn geweest als het liedje van vandaag.

Vrijdags mag er een liedje, en ergens in de dagen voor vrijdag verzin ik welk lied.
Happy van Pharrell Williams zou het worden. Niet omdat het zou mooi is, ook al is het zeldzaam lastig uit het hoofd te krijgen als je het voorbij hoort komen, maar omdat er overal op de wereld van die leuke filmpjes bij gemaakt worden.

Maar dat was dus voor we met tranen in onze ogen zaten.

Na vandaag ben ik twee weken met vakantie. En daar kon ik die Happy filmpjes mooi bij gebruiken. Eerst één uit Dahab in Egypte, omdat het de tijd van het jaar is om daar te zijn en om daarna de Sinaï in te trekken. Maar de Sinaï is onveilig dus zou het volgende filmpje uit Jordanië komen. Maar dat ging ook niet door omdat ik plots op twee honden ga passen die eerst in Turkije woonden (filmpje) maar die nu net naar Bulgarije zijn verhuisd. En dan een Happy filmpje dat in Bulgarije is gemaakt.

Maar dat was dus voor die tranen, alleen kan ik nu niet meer op een ander liedje komen.

Afgelopen woensdag kregen we te horen dat de bibliotheek volgend jaar 40% minder subsidie zal krijgen. Zo'n 260.000 minder is dat. In één keer.

En die boodschap breng ik nu nog gauw over aan de mensen die hier werken. Voor ik naar Bulgarije ga.

En er is boosheid, verslagenheid, opstandigheid. En er is een vreemd soort melancholie. Omdat we om ons heen kijken naar wat we in de afgelopen jaren hebben opgebouwd hier. Een plek waar mensen graag komen, waar bezoekers Noord-Hollands nuchter maar met veel persoonlijke vriendelijkheid worden geholpen, waar alle scholen komen, waar dingen gebeuren, waar we met een klein team zonder al teveel nota's en planningen heel veel doen.

En ik zou willen dat ik nu mooie, hoopgevende zinnen kon zeggen, of schrijven. Maar ik ben nooit een voorstander geweest van liegen, of je groter voordoen dan je bent.
Op dit moment weten we het gewoon even niet.

Natuurlijk gaan we onze vreselijkste best doen om er wat van te maken. En natuurlijk gaat dat ook lukken. Maar een zo forse bezuiniging zal een enorme impact hebben op wat we voor de inwoners van Langedijk kunnen doen.

En daarom zaten we, denk ik met tranen in onze ogen.

Een ontoepasselijk liedje, niks aan te doen, ik kan even niks anders verzinnen.

Ton

Genoeg (tijdschrift)

Dit zijn voetnoten die genoeg zeggen over het tijdschrift  “GENOEG”  dat nu ter inzage ligt op de leestafel in  bibliotheek Langedijk. 
 

Het tijdschrift gaat over ‘consuminderen’ en staat vol met advies en tips over hoe u meer kunt doen/kopen met minder geld. Hoe u materialen weer opnieuw kan gebruiken, kleding met kleine aanpassingen weer draagbaar kan maken. Leuke dingen kan doen die niet duur zijn of helemaal gratis zijn. 

Een klant van onze bibliotheek heeft ons attent gemaakt op dit tijdschrift voor jong en oud. Bent u nieuwsgierig geworden kom dan naar de bibliotheek om het blad te lezen en laat ons weten wat u  vindt van deze nieuwe aanwinst.

Heeft u niet genoeg aan alleen het tijdschrift? Genoeg heeft ook een website.

Gitta

Underworld en lang voorlezen

Ergens in de flat moet het liggen. Het mapje met dingen over het record "langdurig hardop voorlezen". Omdat ik zelf niet zo'n al te best geheugen heb zou ik het mapje graag vinden. Want ik ben helemaal vergeten hoelang ik toen voorgelezen heb. Lang. Heel lang, meer dan een dag of zo, dat weet ik nog wel. En dat het in de bibliotheek Ursem was. Er zaten mensen te luisteren, bekenden en volslagen vreemden. Ik heb mensen legpuzzels zien maken, dat soort dingen. En ik las maar door. Gekmakend lang.

Het is echt gebeurd. Maar ik kan er nu niets van terugvinden. En omdat het internet toen nog lang niet zo aanwezig was zijn er ook daar geen sporen.

Ik was zelfs dat hele voorlezen al bijna vergeten. Maar ik herinnerde me het door het muziekje van deze week. Underworld. Die muziek zat toen vaak op de walkman (ja, zolang is het geleden) onder het fietsen van het station in Obdam naar De Goorn of Ursem. In Den Helder waait het, maar daar waait het volgens mij minstens zo hard. De maar voortdenderende dreun van Underworld zorgde dan voor afleiding.

Al hielp ook die niet toen ik met fiets en al omwaaide.

Kat/Hond

Vroeger, toen bibliotheken nog alleen over boeken gingen werd er wel eens door de een en de ander beweert dat je, als je heel goed naar de collectie keek je de hobby's, interesses van degene die de boeken aankocht terug kon zien.

Net iets meer boeken over, zeg schilderen, of een bepaald huisdier.

Nu loop ik nog wel eens langs de kasten hier, maar ik zie de hobby's van de medewerkers hier er niet in terug.

Gelukkig is er dan tegenwoordig het bibliotheekblog. Daar kun je wel wat dingen terug zien komen, boeken, muziek en de huisdiervoorliefde.

Ik heb thuis een kat. Daar kunnen dan meteen weer heel veel zinnen achter waarin ik me afvraag of de kat eigenlijk mij heeft. Maar ik laat het even bij een raar filmpje dat ik tegen kwam.

Hoe zou het zijn als je vrienden op huisdieren leken?
Boeiende vraag.
Boeiend uitgewerkt.


Ton

Reiskookboek Frankrijk - Onno Kleyn (boek)

Vorige week kwam ik met veel plezier het  “Reiskookboek” van Onno Kleyn tegen in de bibliotheek. Tot mijn verbazing is het al enkel keren  herdrukt. Thuis gekomen zag ik voorin mijn eigen exemplaar, gekregen voor een  verjaardag, de datum 2004 staan. Mijn herinneringen gingen terug………
 

Al weer zo’n 10 jaar  jaren  gingen we met onze bijna achttienjarige zoon en zijn vriend op vakantie naar de Franse Alpen. De caravan, afgeladen met fietsen, kano’s, spatzeilen, zwemvesten, tenten  en nog veel meer. De jongens wilden veel trainen voor de kampioenschappen kano-polo die net na de zomervakantie gehouden werden. Het meer lag aan de camping dus dat konden ze niet beter treffen. De twee verbruikten de hele dag enorm veel energie met kanoën, trainen, fietsen en uitgaan natuurlijk!

Kortom, ze moesten goed eten vond ik en  dat hebben ze ook zeker gedaan.

Iedere dag haalde ik een “culinair, snel  klaar en  gerecht” uit het handige kookboekje. (Ik had zelfs een schortje meegenomen i.v.m. de vetvlekken.) Met een  glaasje wijn erbij genoot ik van het koken. Het leuke van de gerechten is dat ze echt Frans zijn zoals bijvoorbeeld de beroemde Coq au vin, mmmm, uiensoep, pasta’s en visgerechten. Op de lokale markt en in hypermarchés  konden we veel van die verse streekproducten en specialiteiten kopen. Op onze kleine tweepitter kon ik  alle gerechten  met succes klaarmaken. Er staan ook recepten in voor de skottelbraai en de barbecue. Bovendien geeft de auteur informatie over wijnen en kruiden.

Een echte aanrader dit fantastische kookboekje met overheerlijke eenvoudig klaar te maken recepten.

Er zijn ook reiskookboeken van hem verschenen over Italië en Spanje.

In ieder geval vonden de mannen het geweldig en ik zie ze nog elke avond met verwachtingsvolle gezichten aan de campingtafel schuiven. Dat  was echt genieten met ons allen.

Boeken van Onno Kleyn vindt u hier.  

Marianne van Vliet

Wat Ankie zegt

Soms moet je op een tekstje voor het blog erg, of lang je best doen.

Maar op andere dagen tikt Ankie van 9 wat zinnetjes op een pc op de jeugdafdeling.

En daar kun je het dan maar het best bij laten.