dinsdag 17 september 2013

Het kan altijd triester


Nee, het gaat niet echt heel goed met bibliotheken in Nederland. Niet dat er geen mensen komen hoor, helemaal niet. Het is meer dat in tijden van schaars publiek geld ze herontdekt zijn als instellingen waar (fors) op bezuinigd kan worden.

Maar het kan altijd triester.

Verplaatst u zichzelf bijvoorbeeld eens naar Zab, een plaats in de buurt van Kirkuk, Irak.

De bibliotheek daar bestaat sinds 1978. En, als ik het artikeltje over die bibliotheek goed begrijp stammen de meeste boeken die er staan ook uit dat jaar. Dertig jaar lang al werkt er één mevrouw, Nahla heet ze.

Nahla heeft het niet makkelijk. Haar boeken veranderen langzaam tot stof, er is geen goed licht en er is één airconditioner, en die heeft ze ook nog uit eigen zak betaald. Lezers zijn er wel. Maar geld om nieuwe boeken te kopen, dat ontbreekt. Al krijgen ze nog wel eens een nieuw boek.

Het schrijnendste stukje vond ik:

“We have submitted official documentation demanding the needs be met but no one ever answered, and unfortunately we don’t have any allowance.  I even repaired the windows on my own,” she said frustrated.

En dan vooral "no one ever answered". 
Dat is pas triest.

Ton




Geen opmerkingen:

Een reactie posten