vrijdag 31 augustus 2012

Word voor inburgeraars

Nee. Er is nog niemand te zien op de foto. Alleen de spullen staan nog maar klaar. De mensen komen zo.

Op de vrijdagochtend wordt een stukje van de bibliotheek  gebruikt door Vluchtelingenwerk Nederland. Een vrijwilliger van hen geeft dan computercursus aan inburgeraars. Omdat Nederland nu eenmaal een land is waar veel met computers gebeurt. Wie wil solliciteren moet een brief kunnen schrijven, en daar een knap cv bij kunnen doen. Nu kan ik me van heel vroeger herinneren dat je dat met een typemachine deed. Maar dat is natuurlijk helemaal achterhaald.

Dus leert de vrijwilliger een aantal inburgeraars om te gaan met Word. Zodat ze straks meer kans hebben om een baan te vinden.

Het is klein, en het zal de hele wereld niet veranderen. Maar misschien helpt het een paar mensen een stapje vooruit. En dat is ook een functie van een bibliotheek.

woensdag 29 augustus 2012

Het muizenhuis


Julia en Sam zijn twee muizen die in een groot muizenhuis wonen. Ze wonen er niet alleen, er wonen nog een flink stel andere muizen. Maar Julia en Sam beleven de meeste avonturen. Ze bedwingen een op hol geslagen wasmachine, ontmoeten een zeeman (of misschien moet dat wel zeemuis zijn) en vieren de verjaardag van kleine Sofie.

Het Muizenhuis van Karina Schaapman valt vooral op door de foto's die er in staan. Prachtige foto's waarop goed te zien is wat er allemaal in het muizenhuis gebeurt. De verhaaltjes zijn kort, ideaal om voor te lezen en daarna kun je mooi nog een paar minuten samen kijken naar de foto's.
Geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 4.
Het Muizenhuis heeft ook nog een eigen website.

woensdag 22 augustus 2012

Neushoorns eten geen pannenkoeken



Je zult het maar hebben. Ouders die het zo druk met zichzelf hebben dat ze je opmerkingen over dat er toch echt heus waar een enorme paarse neushoorn door het huis loopt.

Maar Maartje overkomt het. In het begin is ze nog wat bang voor het grote paarse beest maar al vlug wordt het haar vriendje. Zo heel veel anders heeft ze toch niet te doen met ouders die geen tijd voor haar hebben.

Als al het "er is, echt waar een paarse neushoorn, kijk dan!" haar ouders teveel wordt nemen ze haar mee naar de dierentuin. Om haar daar een echte neushoorn te laten zien. Als ze echter bij het hok van de neushoorn komen hangt er daar een groot papier met "Vermist. Neushoorn". En de kooi is leeg.

En nee, dan is het verhaal nog niet afgelopen. De neushoorn moet nog gevangen worden en de ouders moeten nog naar Maartje gaan luisteren. En zelfs als ze dat zijn gaan doen komt er nog een beer om de hoek kijken.

"Neushoorns eten geen pannenkoeken" van Anna Kemp & Sara Ogilvie is een leuk, vrolijk boek met mooie illustraties. Nieuw is het gegeven van een kind dat "dingen" ziet die haar ouders niet zien niet maar deze variant is leuk gevonden.

Om voor te lezen en om hardop om te lachen. Samen natuurlijk.