donderdag 16 april 2015

Rotweek



En dan is het allemaal wel besloten, maar gebeuren deed er daarna een tijd niks.

Hoe het allemaal zo gekomen is, dat ga ik niet meer opschrijven, dat heeft al zo vaak ergens gestaan.

De huur van één van de twee verdiepingen van de bibliotheek is opgezegd, maar omdat het nog niet duidelijk is wat er met die ruimte gaat gebeuren zitten we er nog. Anti-kraak noemen we het maar. En er gingen medewerkers weg. Maar nog niet meteen.

Maar nu dus wel.

En daar wordt iedereen flink jankerig van.

Claudia werkte twintig jaar voor de bibliotheek Langedijk. Ooit begon ze hier als schoonmaakster. Daarna ging ze baliewerk doen. Onopgemerkt voor de meesten beheerde ze de Pinterestborden van de bibliotheek. Het populairste bord "Mooie boeken" heeft nu 12.609 volgers en er staan meer dan 30.000 pins op. Getallen zijn niet heilig, maar toch ...
Mooi bulderen deed ze vaak, "Tonnie!!" riep ze dan. En, en ik schrijf het zonder cynisme of grappige bedoelingen, bazen kun je maar het best zo benaderen. Luid, duidelijk en met een verkleinwoordje.

Agnes werkte meer dan 40 jaar hier. 40 jaar. Ik zat nog op de lagere school toen Agnes hier al werkte. Je zou dus, terecht kunnen zeggen dat Agnes de bibliotheek is, of ... nou ja.
In die 40 jaar heeft ze denk ik alles wel een keer gedaan, misschien met uitzondering van een begroting maken maar verder. We brachten net wat oude spullen weg, de fax, ze heeft hem zien komen en overbodig zien worden.
Agnes weet, wist pfff ... alles. En als ze het niet wist wist ze dat het we het ooit geweten hadden. En ze kon prachtig de slappe lach krijgen. Of heel serieus zijn.

En je kan een terrabyte aan dingen op gaan schrijven.

Maar dat houdt het moment niet tegen.

En janken gaan we toch wel.

Liedje voor Claudia en Agnes. Van Bob. Waar ze alle twee niks mee hebben dus doe ik hem van Levon Helm.

"They say everything can be replaced"

Maar dat is natuurlijk grote onzin.




Ton de Kruyff