woensdag 18 juni 2014

Even zo even "tussendoor`" was er een voorleeswedstrijd


Afgelopen zaterdag organiseerde de bibliotheek in samenwerking met de moskee van Langedijk een voorleeswedstrijd.  In de moskee vindt wekelijks huiswerkbegeleiding plaats voor zo’n dertig kinderen en maar liefst tien daarvan namen zaterdagmiddag plaats in de grote voorleesstoel. 

De leeftijd varieerde van 7 tot 12 jaar en omdat een beginnende lezer niet te vergelijken is met een gevorderde lezer werd er in verschillende leeftijdscategorieën een prijs uitgedeeld. De kinderen hadden veel fans meegenomen, zodat het een heel feestelijke middag werd, compleet met Marokkaanse lekkernijen. 

Het aanwijzen van winnaars was geen gemakkelijke opgave, maar de jury vond dat er in elke categorie een lezer was die nét iets extra's had toegevoegd. Zo presteerde de jongste winnaar het om niet alleen voor te lezen, maar ook een stukje te zingen.

Wethouder Bert Fintelman was een van de juryleden en reikte de prijzen uit aan de drie winnaars: Fatima Zahra Igoulzane (categorie 7/8 jaar), Ismael Ben Habbou (categorie 9/10 jaar) en Amal Mansouri (categorie 11/12 jaar)


Meer foto's staan hier

dinsdag 17 juni 2014

Een blog over Geocachen.




( geo = aarde, cache= verstop- of bewaarplek)

Een blog schrijven over een boek, of iets luchtigs voelt wat vreemd onder deze omstandigheden...De toekomst van de bibliotheek, hoe gaat het verder, met al die bezuinigingen?

Ik had bedacht te schrijven over Geocaching. Een leuke bezigheid die bijna overal te doen is.
Toch maar proberen dan. In de bibliotheek kun je dit boek vinden,  "Op avontuur met geocaching".

De subtitel is , het complete infoboek voor jonge schattenjagers. Een jeugdboek dus.
Nu is geocaching voor alle leeftijden, zelf ben ik het gaan doen met mijn zoon van 8. Want wat is er nu spannender dan door de bossen lopen, op zoek naar een schat?

Op je smartphone kun je een app downloaden. Een gratis versie en een betaalde is ervan. De lite, is de gratis versie,  en is om mee te starten goed genoeg.
Een GPS is niet direct nodig dan, want met deze versie kun je op een kaart caches, lokaties ervan, zien die in de omgeving zijn.

Zo kun je dus gewoon een speurtocht doen in Langedijk. Verschillende zelfs!
Bij de Broekerveiling ligt een cache bijvoorbeeld en in het Diepsmeerpark kun je een speurtocht doen die uit onderdelen en opdrachten bestaat. Dan ga je vanuit een punt naar bepaalde aangegeven coördinaten, daar doe je een opdracht en met dat gegeven moet je de volgende coördinaten berekenen. En dat doe je dan een keer of zes tot je de uiteindelijke cache vindt. ( In dit geval is een GPS wel handiger dan een smartphone)

De maat van de cache kan verschillen. Van een klein kokertje zo tot een metalen bak. Die laatste zijn voor kinderen het leukst, want het is de bedoeling dat je er een object uitneemt en er iets in terug stopt.  Op die manier vind je dus echt een schat!

Het is lang niet altijd even gemakkelijk, om te vinden wat je zoek, maar dat geldt eigenlijk voor alles in het leven...een fout in een berekening kan je een totaal andere kant opsturen. En dan moet je opnieuw beginnen.  Herkenbaar toch?

Karin

dinsdag 10 juni 2014

Vroeger ...


... toen je je bibliotheekkaart nog gewoon paspoortvervanger kon gebruiken. 

vrijdag 6 juni 2014

Het is lastig praten tegen een rekenmachine



Tja.

Na een hoop gepraat met ambtenaren, wethouders, andere bezuinigingsslachtoffers zitten we ...
geen idee waar we precies zitten eigenlijk.

Officieel is er niets anders geworden. Alleen weet nu de politiek, om het maar zo te noemen nu precies wat de gevolgen van de bezuinigingen zullen zijn.
Dus er kan straks niemand zeggen "Maar dat wisten we niet".

Maar het blijft lastig praten, met de gemeente. Over de bezuinigingen.
Het lijkt een beetje op twee mensen die in verschillende talen een gesprek proberen te voeren.

Kant 1, wij, aan de ene kant van de tafel praat het over de inhoud van het werk, wat de gevolgen voor de inwoners van Langedijk zullen zijn, over hoe we denken dat het anders kan.

En kant 2, de gemeente luistert, niet onvriendelijk, dat zeker niet. Maar de taal die teruggesproken wordt is er één die niet over inhoud of gevolgen gaat maar slechts over voorgenomen taakstellende bezuinigingen en de bijbehorende bedragen.

En die talen gaan nog niet samen.
En dat is ook meteen het meest frustrerende op dit moment. Dat die hele bezuiniging niets te maken heeft met een niet tevreden zijn over de bibliotheek, of dat de klanten afhaken en dat er niemand meer naar de bibliotheek komt, of dat niemand de bibliotheek nog belangrijk vindt.

Helemaal niet.
Integendeel zelfs.

Het is tot nu toe een rekenoefening. Niks geen inhoud, niets geen beleid of wat dan ook. Het is gereken. Om een bedrag te halen. Dat is belangrijk, maar daar zou het niet mee moeten stoppen.

Want het is erg lastig praten tegen een rekenmachine.

 
Ton

woensdag 4 juni 2014

Er kan altijd nog wat meer bij, op het internet


Klik op het plaatje voor duizelingwekkende getallen.

Verpletterend vlug gaat het allemaal. 

Hup, weer een uur aan YouTube filmpjes erbij.
Zo, weer een paar duizend zoekopdrachten via Google.
Weer tigduizend likes op Facebook. 

Als je het allemaal bij zou houden zou er er geen tijd meer zijn om zelf wat toe te voegen.

dinsdag 3 juni 2014

Hemel en hel - Jon Kalman Stefansson (boek)





De IJslandse schrijver Jon Kalman Stefansson weet in prachtige bewoordingen een aangrijpend verhaal te vertellen over vriendschap, leven en dood.



Stefansson beschouwt Hemel en hel als het eerste deel uit een trilogie.

In dit eerste deel maken we kennis met Bardur en zijn naamloze vriend, “de jongen”.



Bardur en de jongen gaan op een dag met een groep vissers de zee op om voor een hongerloontje te vissen.

Op zee worden ze overvallen door een storm en Bardur raakt onderkoeld.

De jongen probeert zijn vriend te redden maar moet toezien hoe hij sterft.



Het boek “Paradise Lost”van John Milton heeft tot de dood geleid.

Bardur was zo onder de indruk van dit boek en dan speciaal van de volgende regels die hij zo mooi vond dat hij teruggelopen was naar zijn hut om ze nog eens te lezen zodat hij ze later aan zijn vriend kon citeren.



            Nu kwam de avond stil eraan en alles

            Was door schemer met haar kostuum bedekt

            De stilte was wat restte, want vee en vogel,

            De een naar zijn gras, de ander naar ’t nest,

            Was aan het zicht onttrokken.



Hierdoor vergat hij zijn warme jas mee te nemen.



De eerste helft van het boek gaat over de jongen die de zee opgaat om te vissen, zijn vriend verliest en zonder nog verder te willen leven het boek terugbrengt dat Bardur van een man uit het dorp geleend heeft.

De beschrijving van de mannen op zee, de kou, het donker, de wind, de mannen die vislijnen uitgooien is zo echt dat het lijkt of je er zelf bij bent.. Je voelt de kou als je het aan het lezen bent.



“Petur trekt met de haak de vissen aan boord en meteen daarna haalt Arni ze met een enkele, snelle beweging uit en nooit meer zwemmen ze met een wijd open bek in de donkerblauwe diepte om alles te verslinden wat kleiner is dan zij, die heerlijke tijden zijn voorbij en de dood verwelkomt ze, maar we weten niet wat de dood met ze doet, zou er aan gene zijde van de tijd een eeuwige zee zijn, vol gestorven vissen, sommige die hier allang zijn uitgestorven.



Het tweede gedeelte beschrijft zijn tocht terug naar het dorp.



Waarom verdergaan? Wat heeft hij hier te zoeken?

Had hij niet op de visserspost moeten blijven, bij het dode lichaam waken en ervoor zorgen dat het naar huis werd gebracht? Waarom heb je vrienden, en moet de vriendschap niet het graf en de dood overstijgen?

Hij kreunt omdat hij alles heeft verraden.



Het vertelt over de levens van de mensen die daar wonen, het grote verschil tussen rijk en arm.

Een stadje waar mensen met elkaar moeten samenleven, vreemde types,  weinig spraakzame, maar elkaar accepteren zoals ze zijn.



Zo wordt het verhaal verteld van een oude zeekapitein en krijgen we het achtergrond verhaal van de waardin van de herberg te horen.



Jon Kalman Stefansson heeft met Hemel en hel een verhaal geschreven dat door zijn beeldspraak en treffend weergegeven personages tot de verbeelding spreekt.

Het is een aaneenrijging van sfeerimpressies, sommige hemels maar het gros lijkt recht uit een ijzige hel te komen.



De titels van de 2 andere delen zijn:



Het verdriet van de engelen en Het hart van de mens.



Allen te reserveren in de bibliotheek.

Agnes