dinsdag 5 februari 2013

En mijn wachtwoorden laat ik na aan ...


Mijn LinkIn contacten laat ik na aan mijn neven Max en Bas. Zij kunnen met hun zieltogende winkel wel wat nieuwe contacten gebruiken.

Mijn Pinterestaccount gaat naar tante Annie die mijn Pinterest borden met Delfts blauw hopelijk levend zal houden. Tenslotte heeft zij interesse in aardewerk. Beweert ze al jaren.

Mijn Facebookaccount dient te worden opgeheven. Het verschijnen van feestjes op mijn tijdlijn na mijn dood is me iets te letterlijk een leven na de dood.

Steeds meer mensen zijn lid van sociale media webdingetjes. Twitter, Facebook, Hyves, LinkdIn noem ze allemaal maar op. Dat is natuurlijk vaak reuze leuk maar wat gebeurt er met die accounts als je dood gaat?

Ok, het is misschien niet iets waar je bij nadenkt. Maar toch. Als niemand je Twitteraccount opheft na je overlijden blijf je misschien opduiken in de "Wie je ook nog zou kunnen volgen" suggesties. en dat is misschien toch wel een beetje raar. En pijnlijk.

Nu kun je natuurlijk iemand de wachtwoorden geven die je hebt voor al die accounts. Maar dat is ook weer zoiets. Die accounts zijn van jou. Je schrijft erin wat jij wilt. En om aan die privacy een eind te maken door je wachtwoorden vast aan iemand te geven omdat je ooit dood gaat. Dat is misschien ook weer niet de oplossing.

Vanmorgen las ik in één van de gratis treinkrantjes over de Sociale Media Executeur. Een dienstverlening (die ongetwijfeld geld kost maar dat gaat het nu even niet om) van notarissen. Aan deze strikt onpartijdige meneer of mevrouw geef je een soort testament met daarin wat er moet gebeuren met al je sociale media webdingetjes. Helemaal nieuw is het niet. Met wat googelen kwam ik al bij een begrafenisondernemer uit die hetzelfde aanbood. 

Ik had aan dit "probleem" nog nooit een millimeter hersenruimte besteedt. Maar dat ga ik nu toch maar doen. alweer iets voor op het moderne "to do" lijstje. We hebben het er maar druk mee, met al die vooruitgang.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten