woensdag 5 oktober 2016

Kinderboekenweek Gastblog: Wereldreis op postzegelformaat




Maak kennis met Marcus. Marcus is een worm. Niet zo maar een worm, nee, een worm die een enorm avontuur meemaakt omdat hij nét niet wordt opgegeten door Laurens. Laurens is een flamingo. Althans, daar is hij van overtuigd. Voor iedereen om hem heen is hij eigenlijk gewoon een dikke kip.
Van Uitgeverij Lemniscaat krijg ik soms spontaan het een en ander toegezonden. Kort geleden viel er een zware enveloppe in de brievenbus met daarin de YA-roman Wie is nou normaal? van Lisa Williamson en het kinderboek Eigenlijk ben ik een flamingo van Simone Lia. En dat laatste boekje heeft zo'n vrolijke voorkant, dat ik haast ongemerkt begon te lezen en bleef lezen.
De oorspronkelijke titel is They didn't teach THIS in Worm School! en die titel past eigenlijk nog beter dan de Nederlandse vertaling. Het verhaal gaat namelijk over Marcus die voordat hij het goed en wel in de gaten heeft, aan Laurens toezegt om met hem mee te gaan naar Kenia. Voor Laurens is dat zijn ultieme droom. Hij heeft gehoord dat in Kenia, bij het Nakurumeer, flamingo's wonen en hij wil zich graag verenigen met zijn "familie". Worm Marcus wil graag in leven blijven, dus zo goed en zo kwaad als het gaat, gaan zij samen op reis. De kip heeft zich in de kop gehaald dat de worm een goede reisleider is met een gevoel voor richting. Dat is namelijk wat Laurens zelf totaal niet heeft. En het is de vraag of Marcus het wel heeft!
Uiteraard beleven zij allerlei avonturen, komen in hachelijke situaties terecht, maken vrienden en vijanden, raken elkaar kwijt en kunnen uiteindelijk toch niet zonder elkaar. En ze zijn wonderlijk snel in Kenia en Kenia is uitermate goed georganiseerd en van wegwijzers voorzien. Wel vreemd dat zij daar hun buren tegenkomen en andere personen/dieren die zij al eerder ontmoet hebben :-) Tijdens de reis ontdekt Marcus steeds meer over zichzelf, waar hij voor wegkruipt, hoe hij met anderen omgaat en wat hij van zichzelf en zijn toekomst verwacht, alles op een zeer toegankelijke manier die past bij lezers van alle leeftijden. Je moet niet té kritisch zijn, want je moet kunnen accepteren dat dieren een met mensen vergelijkbaar leven leiden, inclusief het rondfietsen met een stokbrood in je fietsmandje.
Werkelijk prachtig is de passage waarin Laurens de flamingo's ontmoet en dan toch al gauw blijkt dat zij een ietsjepietsje anders zijn. Anders zijn is prima, maar de manier waarop de flamingo's dit laten merken, schiet bij het wormpje in het verkeerde keelgat. Marcus weet op overtuigende wijze zijn mening duidelijk te maken, waardoor de band met Laurens nog verder wordt versterkt.

Ik heb mij kostelijk vermaakt en moest natuurlijk wel meteen aan een andere worm denken: de regenworm en zijn moeder. Dat is een gedichtje van Annie M.G. Schmidt. Het was even zoeken in mijn boekenkast, maar uiteindelijk heb ik het bundeltje Dag, meneer de kruidenier (de Arbeiderspers) teruggevonden. In deze bundel staat deze geweldige tekst met diepzinnige moraal:
“Er was een regenworm in Sneek
die altijd naar de sterren keek
en fluisterde: Hoe schoon, hoe schoon ....
Zijn moeder zei: Doe toch gewoon,
kijk naar beneden, naar de grond,
dat is normaal, dat is gezond,
kijk naar beneden, zoals ik .....
En toen? Toen kwam de leeuwerik!
Het wormpje, dat naar boven staarde,
zag hem op tijd en kroop in d'aarde,
maar moe die naar beneden keek
werd opgegeten (daar in Sneek).
Dus doe nooit wat je moeder zegt,
dan komt het allemaal terecht.”

Een andere vergelijk tussen het werk van Annie M.G. Schmidt en Simone Lia is de extra dimensie die de tekeningen aan het verhaal geven. Belangrijke illustratoren voor Annie waren Fiep Westendorp en Wim Bijmoer. Simone Lia heeft Eigenlijk ben ik een flamingo aantrekkelijk aangevuld met grappige (het verhaal ondersteunende) tekeningen van eigen hand. Dit is haar eerste kinderboek, van origine is zij namelijk illustrator/comic artist. Leuk detail vond ik dat de passage dat Marcus onder de grond zit, gedrukt is op donkergrijze pagina's en de nachtelijke escapades op een zwarte achtergrond.
Het is weer Kinderboekenweek, nog tot 16 oktober, dus als je nog voor jouw kindje, voor je neefje of nichtje of gewoon lekker voor jezelf een leuk boekje zoekt, dan raad ik deze van harte aan.
Veel leesplezier!
Theonlymrsjo
(deze blogpost verscheen eerder op www.theonlymrsjo)