Ok dan.
Het is zo'n beetje een jaar geleden dat hier een bericht stond dat niet over de bezuinigingen ging. En niet dat we daar nu klaar mee zijn, maar ...
Verder.
Al is het wennen,
maar we gaan het doen.
Een film, gewoon een film. Geen veelbesproken meesterwerk maar een fijn onweerstaanbaar vrolijk verhaal. Je zou "Chef" een feel good film kunnen noemen, maar zelfs feel good klinkt nog iets te prententieus.
Hoewel ik niet echt deskundig ben op het gebied van feel good films heb ik begrepen dat dat soort films vaak volgens het stramien "niks aan de hand - probleempje - het gaat stukken en stukken beter - diepe inzinking - vrolijke oplossing" verlopen.
"Chef" houdt zich niet aan dit stramien. Er is weliswaar een probleem in het begin maar daarna gaat het eigenlijk alleen maar steeds beter. Ik zat maar te wachten op een crisis zodat het daarna weer goed zou komen maar, welnee, er kwam geen crisis, het ging gewoon steeds beter en toen het echt niet meer beter kon was de film afgelopen.
Heerlijk. Piekeraars en nadenkenden zouden het onbenullig kunnen vinden. Ik dacht alleen maar, "Fantastisch!".
Het verhaal is akelig eenvoudig. Een kok die goed kan koken, een baas die hem dat verbiedt, een recensent die de kok volledig afbrandt, ondoordacht gebruik van Twitter, kok begint voor zichzelf en alles komt goed. Met iedereen, echt met iedereen.
De vrolijkheid en het plezier springt van het scherm af.
En de muziek is ook nog fijn.
Op YouTube staat een trailer van de film/dvd. Maar dan heb je eigenlijk de film al gezien.
Dus als illustratie maar een muziekje uit de film.
O ja, Chef is te leen in de bibliotheek.
Of je klikt hier.
