Gisteren tekende ik, namens de bibliotheek Langedijk, het convenant van het Bondgenootschap voor Geletterdheid Kennemerwaard.
Ik kopieer en plak even uit het convenant.
"Een bondgenootschap: waarom en met welk doel?
Laaggeletterdheid is overal en komt voor in alle lagen van de bevolking. Om laaggeletterdheid effectiever aan te pakken wordt daarom met diverse publieke en private partijen een bondgenootschap opgericht. De doelstelling van dit bondgenootschap is om gezamenlijk laaggeletterdheid in de regio te voorkomen en te verminderen."
Als u deze zinnen zomaar kunt lezen en begrijpen dan hoort u dus duidelijk niet bij de groep van zo'n 1,3 miljoen mensen in Nederland die moeite hebben met lezen en schrijven. En, laten we eerlijk zijn, u kunt zich waarschijnlijk ook niet echt goed voorstellen wat het is, hoe het moet voelen, wat voor probleem het is, om niet goed te kunnen lezen en/of schrijven.
Het convenant werd gisteren door zo'n 30 organisaties en gemeentes ondertekend. Er waren toespraken, presentaties. Maar het meeste indruk maakte de opening.
Er werd een klein toneelstukje opgevoerd. Leidinggevende, medewerker, functioneringsgesprek. Tijdens het gesprek werd duidelijk dat de medewerker niet kon lezen. En er kwam een oplossing.
Toen het toneelstukje klaar was sprak de meneer die de leidinggevende speelde even verder. Het was een brede meneer, niet zo'n één die je even omver duwt. Het ontging me eerst even maar hij sprak uit eigen ervaring. Nog niet zo lang geleden kon hij zelf niet lezen. En toen hij dat vertelde schoot hij vol. Eventjes maar, maar de emotie was er wel. En hij vertelde dat "ze" met heel veel waren. En dat het moeilijk was toe te geven dat je niet kon lezen of schrijven. En dat "we" hen niet als kinderen moesten behandelen maar als volwassen mensen. Dat er verder niets mis met hun was.
Over wat wij, als bibliotheek, hopelijk in samenwerking met de gemeente gaan doen om laaggeletterdheid verder aan te pakken, daar komt later nog wel meer over.
Ik ga nu eerst even bij een groep mensen zitten die hier in de bibliotheek oefenen met taal. Omdat ze graag goed Nederlands willen kunnen spreken, de taal willen begrijpen, zodat ze verder kunnen komen in dit land.
En het onderwerp waar ze vandaag over praten is eten.
En ik heb een magnetron gezien.
Dus ...
Liedje voor de vrijdag erbij.
